Rezerwat przyrody Helskie Wydmy
Rezerwat przyrody Helskie Wydmy – florystyczny rezerwat przyrody na obszarze Nadmorskiego Parku Krajobrazowego na Mierzei Helskiej, utworzony w 2006 roku, o powierzchni 108,48 ha. Rezerwat znajduje się w części cyplowej mierzei na obszarze gminy miejskiej Hel. Ochronie rezerwatu podlega fragment wydmowego brzegu morskiego oraz specyficzne stanowiska roślinności wydmowej, ekosystemy murawowe, wrzosowiskowe i leśne, w szczególności bogate stanowiska porostów i grzybów naporostowych, charakterystycznych dla naturalnego nadmorskiego krajobrazu wydmowego, oraz znajdujący się tu las iglasty.
rezerwat florystyczny | |
Typ |
biocenotyczny i fizjocenotyczny |
---|---|
Podtyp |
biocenoz naturalnych i półnaturalnych |
Państwo | |
Województwo | |
Położenie | |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
2006 |
Akt prawny |
Rozporządzenie Wojewody Pomorskiego Nr 91/06 z dnia 5 grudnia 2006 |
Powierzchnia |
108,48 ha |
Powierzchnia otuliny |
7,62 ha |
Ochrona | |
Położenie na mapie Helu | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu puckiego | |
54°39′31″N 18°46′00″E/54,658611 18,766667 |
Utworzenie rezerwatu
edytujZanim powstał rezerwat znaczną część tego terenu objęto ochroną w formie użytku ekologicznego „Helskie Wydmy” ustanowionego w 1999 r. na powierzchni 67,08 ha[1].
Rezerwat został utworzony rozporządzeniem Nr 91/06 Wojewody Pomorskiego z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody „Helskie Wydmy”, Dziennik Urzędowy Województwa Pomorskiego Nr 128 poz. 2665[2].
Położenie i charakterystyka
edytujPowierzchnia rezerwatu „Helskie Wydmy” wynosi 108,48 hektara[2]. Obejmuje on stosunkowo wąski pas terenu o kształcie zbliżonym do trapezu, szerokości od ok. 380 do ok. 480 metrów i długości około 2300 metrów, położony dłuższymi bokami na kierunku południowy wschód – północny zachód[3]. Są to tereny Skarbu Państwa, zarządzane przez Nadleśnictwo Wejherowo oraz Urząd Morski w Gdyni. Rozporządzenie tworzące rezerwat wyznaczyło także otulinę rezerwatu, którą jest obszar plaży o powierzchni 7,62 hektara, położony pomiędzy linią brzegową a podnóżem wydm przednich, wyznaczających granicę rezerwatu od strony morza, czyli wzdłuż jego północno-wschodniej granicy[2][3], w celu zabezpieczenia rezerwatu przed zagrożeniami ze strony działalności ludzi. Zostało to uzasadnione tym, że z pozostałych stron rezerwat sąsiaduje z gruntami pod zarządem Nadleśnictwa Wejherowo oraz zamkniętą jednostką wojskową[2]. Wzdłuż południowo-zachodniej granicy rezerwatu biegnie trasa linii kolejowej nr 213[3].
Rezerwat leży w granicach Nadmorskiego Parku Krajobrazowego[4] oraz obszaru siedliskowego sieci Natura 2000 „Zatoka Pucka i Półwysep Helski” PLH220032[5].
Rodzaj rezerwatu został określony jako florystyczny (Fl)[2].
Ze względu na dominujący przedmiot ochrony jest to rezerwat typu biocenotycznego i fizjocenotycznego (PBf), podtyp biocenoz naturalnych i półnaturalnych (bp). Ze względu na główny typ ekosystemu w rezerwacie jest to typ wydmowy (EWd), podtyp wydm nadmorskich (wn)[2].
Ochrona
edytujNa mocy obowiązującego planu ochrony ustanowionego zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gdańsku z dnia 24 września 2012 r. (z późniejszymi zmianami), obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną[6][5].
Celem ochrony przyrody w rezerwacie jest zachowanie ekosystemów murawowych, wrzosowiskowych i leśnych, w szczególności bardzo bogatych biot porostów i grzybów naporostowych, charakterystycznych dla naturalnego nadmorskiego krajobrazu wydmowego[2].
Na terenie rezerwatu występuje unikatowy w Polsce naturalny krajobraz wydmowy, a obecność rzadkich i zagrożonych gatunków roślin i grzybów chronionych nadają mu wybitne walory przyrodnicze[2].
Do najwartościowszych populacji roślin i grzybów występujących na „Helskich Wydmach” należą[2]:
- 5 gatunków roślin naczyniowych, podlegających ścisłej ochronie prawnej, i 3 gatunki podlegające ochronie częściowej, wśród nich kruszczyk rdzawoczerwony, mikołajek nadmorski i tajęża jednostronna;
- 9 gatunków roślin naczyniowych zagrożonych w regionie, m.in. kostrzewa poleska, groszek nadmorski i rukwiel nadmorska;
- 4 gatunki roślin naczyniowych zamieszczonych w „Polskiej Czerwonej Księdze Roślin”, m.in. lnica wonna i solanka kolczysta; ta pierwsza jest umieszczona także na liście Dyrektywy Rady EWG gatunków szczególnie cennych przyrodniczo;
- 12 gatunków porostów objętych ochroną ścisłą i 9 taksonów objętych ochroną częściową (10 z nich jest zagrożonych w skali Polski);
- 3 bardzo rzadkie w skali świata gatunki grzybów naporostowych: Clypeococcum cetrariae, Lichenoconium lichenicola i mający tu jedno z trzech znanych na świecie stanowisk Taeniolella trapeliopseos.
W rezerwacie występuje 5 typów siedlisk przyrodniczych, wymienionych w dyrektywie siedliskowej UE, w tym 2 siedliska o znaczeniu priorytetowym: wydmy szare oraz wydmy bezwapienne z bażyną czarną[2].
Występują także populacje chronionych gatunków zwierząt, w tym obecnych na liście dyrektywy ptasiej UE[2].
Turystyka
edytujPrzez teren rezerwatu przebiega ścieżka edukacyjna „Helskie Wydmy” o długości 0,5 km[7].
Przypisy
edytuj- ↑ Użytek ekologiczny Helskie Wydmy. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-06-08].
- ↑ a b c d e f g h i j k Rozporządzenie Nr. 91/06 Wojewody Pomorskiego z dnia 5 grudnia 2006 r.. [dostęp 2013-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 września 2013)].
- ↑ a b c Mapa Turystyczna RDLP w Gdańsku.
- ↑ Helskie Wydmy. [w:] Nadmorski Park Krajobrazowy [on-line]. Pomorski Zespół Parków Krajobrazowych. [dostęp 2019-06-08].
- ↑ a b Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gdańsku z dnia 24 września 2012 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody "Helskie Wydmy". [w:] Dz. Urz. Województwa Pomorskiego poz. 458 [on-line]. 2013-01-21. [dostęp 2019-06-08].
- ↑ Rezerwat przyrody Helskie Wydmy. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-06-08].
- ↑ Ścieżka edukacyjna Helskie Wydmy. Nadleśnictwo Wejherowo – Lasy Państwowe. [dostęp 2019-06-08].