Rekinkowate[5], rekinowate[6] (Scyliorhinidae) – rodzina drapieżnych, choć niewielkich i mało ruchliwych ryb chrzęstnoszkieletowych, najstarsza rodzina w obrębie rzędu żarłaczokształtnych (Carcharhiniformes).

Rekinkowate
Scyliorhinidae
Gill, 1862[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodziny – rekinek psi (Scyliorhinus canicula)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

chrzęstnoszkieletowe

Podgromada

spodouste

Infragromada

Euselachii

(bez rangi) Selachii
Nadrząd

Galeomorphi

Rząd

żarłaczokształtne

Rodzina

rekinkowate

Typ nomenklatoryczny

Scyliorhinus Blainville, 1816

Synonimy
Rodzaje

3 rodzaje – zobacz opis w tekście

Scyliorhinus stellaris

Zasięg występowania

edytuj

Wody oceaniczne i morskie o wysokim zasoleniu, w strefie umiarkowanej i tropikalnej, rzadko na szelfach strefy tropikalnej.

Cechy charakterystyczne

edytuj
 

Ciało wydłużone, smukłe, o ubarwieniu kontrastowym i bogatym w desenie, zwykle nie przekracza 80 cm długości. Oczy wysoko położone, z prymitywnie zbudowaną przesłoną migawkową. Występują tryskawki. Piąta szczelina skrzelowa znajduje się u nasady płetwy piersiowej. Dwie małe płetwy grzbietowe bez kolców. Większość gatunków jest jajorodna, składają jaja w półprzezroczystych, podłużnych kapsułach przyczepianych do roślin, kilka gatunków jajożyworodnych. Żywią się głównie bezkręgowcami i małymi rybami. Zajmują niewielkie areały osobnicze, niektóre gatunki są endemitami.

 
Jajo Scyliorhinus sp.

Klasyfikacja

edytuj

Rodzaje zaliczane do tej rodziny[7]:

Zobacz też

edytuj
  1. Typ nomenklatoryczny: Scyllium Cuvier, 1816 (= Scyliorhinus Blainville, 1816).
  2. Pisownia oryginalna.
  3. Typ nomenklatoryczny: Catulus Smith, 1838 (= Scyliorhinus Blainville, 1816).
  4. Typ nomenklatoryczny: Cephaloscyllium Gill, 1862.

Przypisy

edytuj
  1. a b T.N. Gill. Analytical synopsis of the order of Squali; and revision of the nomenclature of the genera. „Annals of the Lyceum of Natural History of New York”. 7, s. 393, 406, 1862. (ang.). 
  2. Ch.-L. Bonaparte, Prodromus Systematis Ichthyologiae, 1835, s. 5 (łac.).
  3. S. Garman. The Plagiostomia (sharks, skates, and rays). „Memoirs of the Museum of Comparative Zoölogy, at Harvard College, Cambridge, Mass”. 36, s. 12, 68, 1913. (ang.). 
  4. H.W. Fowler. New taxonomic names of fish-like vertebrates. „Notulae Naturae”. 187, s. 11, 1947. (ang.). 
  5. G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
  6. Stanislav Frank: Wielki atlas ryb. Przekład: Henryk Szelęgiewicz. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1974.
  7. Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 5 marca 2024 [dostęp 2024-03-09] (ang.).

Bibliografia

edytuj