Rejon porzecki

jednostka administracyjna

Rejon porzecki (biał. Парэцкі раён, Parecki rajon) – istniejący w 1940 roku rejon w północno-zachodniej części Białoruskiej SRR, w obwodzie białostockim. Utworzony został przez władze radzieckie 15 stycznia 1940 roku na okupowanym terytorium północno-wschodniej części powiatu grodzieńskiego województwa białostockiego II Rzeczypospolitej.

Rejon porzecki
Парэцкі раён
rejon
1940
Ilustracja
Państwo

 ZSRR

Republika związkowa

 Białoruska SRR

Obwód

białostocki

Siedziba

Porzecze

Data powstania

15 stycznia 1940

Data likwidacji

25 listopada 1940

Języki urzędowe

białoruski, rosyjski

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sielsowietów

ponad 6

brak współrzędnych

25 listopada tego samego roku rejon został zlikwidowany, gdy władze radzieckie przekazały część jego ziem (obszar dawnej gminy Marcinkańce i miasto Druskieniki) Litewskiej SRR. Z pozostałego obszaru sielsowiety: Lichacze, Plebaniszki, Porzecze i Przewałka włączono w skład rejonu grodzieńskiego, a sielsowiety: Berszty i Nowa Ruda – w skład rejonu skidelskiego Białoruskiej SRR[1].

Rejon porzecki był jednostką administracyjną istniejącą de facto, legalną z punktu widzenia władz ZSRR. Z punktu widzenia prawa międzynarodowego jej utworzenie było nielegalne, a jej obszar stanowił część terytorium II Rzeczypospolitej pod okupacją ZSRR.

Przypisy

edytuj
  1. Encykłapiedyja... s. 421.

Bibliografia

edytuj
  • pod red. Hienadzia Paszkoua: Encykłapiedyja historyi Biełarusi u 6 tamach. T. 6 Księga 2: Uswieja – jaszyn. Dadatak. Mińsk: „Biełaruskaja encykłapiedyja” imia Pietrusia Brouki, 2003, s. 616. ISBN 985-11-0276-8. (biał.).