Radosław Gawlik

Radosław Gawlik
	; Radosław Gawlik (2023)
Data i miejsce urodzenia	23 sierpnia 1957 ; Wrocław
Zawód, zajęcie	polityk, ekolog
Alma Mater	Wyższa Szkoła Łączności i Transportu w Żylinie
Stanowisko	poseł na Sejm X, I, II i III kadencji (1989–2001), przewodniczący Partii Zieloni (2011–2013)
Partia	ROAD (1990–1991); UD (1991–1994); UW (1994–2004); Zieloni (od 2004)
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Radosław Gawlik (ur. 23 sierpnia 1957 we Wrocławiu) – polski polityk, ekolog, poseł na Sejm PRL X, Sejm RP I, II i III kadencji, od 2011 do 2013 jeden z dwojga przewodniczących partii Zieloni 2004.

Życiorys

Jest absolwentem Wyższej Szkoły Łączności i Transportu w Żylinie. W drugiej połowie lat 80. działał w Ruchu Wolność i Pokój oraz Solidarności. Organizował protesty po katastrofie w Czarnobylu^[1] oraz w sprawie Huty Siechnice i elektrowni jądrowej w Żarnowcu. Brał udział w rozmowach Okrągłego Stołu w zespole ds. ekologii.

Od 1989 do 2001 pełnił funkcję posła na Sejm X, I, II i III kadencji z okręgów wrocławskich: Wrocław-Psie Pole, nr 11 i nr 50. W rządzie Jerzego Buzka pracował jako wiceminister środowiska. W 2001 ubiegał się o reelekcję, jednak UW nie uzyskała mandatów w Sejmie IV kadencji.

Należał do Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna, Unii Demokratycznej, Unii Wolności. Z tej ostatniej odszedł w 2004, przyłączając się do budowy nowego ugrupowania Zieloni 2004. Zasiadał w radzie krajowej tej partii, został także prezesem Stowarzyszenia Ekologicznego Eko-Unia.

Kandydował bez powodzenia do Parlamentu Europejskiego w 2004 (z listy Zielonych 2004) i w 2009 (z listy koalicji Porozumienie dla Przyszłości), a także w wyborach samorządowych w 2014 do rady miejskiej Wrocławia (z listy Partii Zieloni)^[2]. W grudniu 2011 został wybrany na jednego z dwojga (obok Agnieszki Grzybek) nowych przewodniczących Zielonych 2004 (ugrupowania działającego później jako Partia Zieloni i Zieloni)^[3]. Funkcję tę pełnił do marca 2013.