Róża czerwonawa (Rosa glauca) – gatunek krzewu należący do rodziny różowatych. Występuje pospolicie w Europie i rośnie spontanicznie głównie w jej południowej i centralnej części. W Polsce jest rośliną uprawną i dziczejącą (ergazjofigofit). Zdziczałe formy w środowisku spotykane są dość rzadko. Status gatunku we florze Polski: kenofit.

Róża czerwonawa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

różowce

Rodzina

różowate

Rodzaj

róża

Gatunek

róża czerwonawa

Nazwa systematyczna
Rosa glauca Pourr.
Hist. & Mém. Acad. Roy. Sci. Toulouse 3:326. 1788
Synonimy
  • Rosa rubrifolia Vill
  • Rosa guttensteinensis J. Jacq.[3]

Morfologia

edytuj
Pędy
Dorasta do 2,5 m wysokości, gałązki ma nagie, ciemnoczerwone i sino oszronione. Kolce wyrastają pojedynczo, są cienkie, nagie, zwykle nieliczne i nieregularnie wyrastające.
Liście
Na tegorocznych pędach 5-9 listkowe. Listki cienkie, pojedynczo piłkowane, czerwonawe, o eliptycznym kształcie i klinowatej nasadzie. Są nagie, lub co najwyżej na głównym nerwie owłosione.
Kwiaty
Często zebrane w kwiatostany. Kwiaty pięciopłatkowe, różowe, jaśniejące w środku. Działki kielicha mają szerokość 2-3 mm, są całobrzegie (zewnętrzne posiadają nieliczne, wąskie łatki) i dłuższe od płatków korony. Szyjki słupka wolne, nagie, lub nieco tylko owłosione, o znamionach skupionych w główkę. Zewnętrzne pręciki kilkakrotnie dłuższe od słupka. Tworzące pierścień miodniki są wzniesione.
Owoce
Drobne (do 1,5 cm średnicy), od koloru pomarańczowego do czerwonego, kulistawe, często spłaszczone.

Biologia i ekologia

edytuj

Krzew, nanofanerofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku zespołów (All.) Berberidion[4]. Kwitnie od czerwca do lipca, jest owadopylny.

Zmienność

edytuj

Tworzy mieszańce z różą alpejską, r. francuską, r. gęstokolczastą[5].

Zastosowanie

edytuj

Roślina ozdobna, uprawiana w licznych odmianach, zarówno w postaci typowego gatunku, jak i międzygatunkowych mieszańców. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby, jest też w pełni mrozoodporna i nie trzeba ją okrywać na zimę. Wymaga natomiast słonecznego stanowiska. Nadaje się szczególnie na nieformowane szpalery, np. w parkach oraz do naturalistycznych ogrodów.

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-29] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-05].
  4. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  5. Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

Bibliografia

edytuj
  • Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.