Puchar Pięciu Narodów 1924
Puchar Pięciu Narodów 1924 – dziesiąta edycja Pucharu Pięciu Narodów, corocznego turnieju w rugby union rozgrywanego pomiędzy pięcioma najlepszymi zespołami narodowymi półkuli północnej, która odbyła się pomiędzy 1 stycznia a 27 marca 1924 roku. Wliczając turnieje w poprzedniej formie, od czasów Home Nations Championship, była to trzydziesta siódma edycja tych zawodów. W turnieju zwyciężyła Anglia, która pokonała wszystkich rywali i tym samym zdobyła Triple Crown oraz Wielkiego Szlema.
| |||
1 stycznia 1924 – 27 marca 1924 | |||
Drużyny | |||
---|---|---|---|
Szczegóły turnieju | |||
Zwycięzca | |||
Wielki Szlem | |||
Triple Crown | |||
Calcutta Cup | |||
Statystyki turnieju | |||
Liczba meczów |
10 | ||
Statystyki indywidualne | |||
Najwięcej punktów |
Catcheside (18)[1] | ||
Najwięcej przyłożeń |
Catcheside (6)[2] |
Zgodnie z ówczesnymi zasadami punktowania dropgol był warty cztery punkty, podwyższenie dwa, natomiast przyłożenie i pozostałe kopy trzy punkty[3]. Carston Catcheside został pierwszym zawodnikiem w historii turnieju, który zdobył przyłożenie we wszystkich czterech meczach jednej edycji[4].
Tabela
edytujPoz. | Drużyna | Mecze | Punkty | Pkt | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
M | W | R | P | + | - | +/- | |||
1 | Anglia | 4 | 4 | 0 | 0 | 69 | 19 | +50 | 8 |
2 | Szkocja | 4 | 2 | 0 | 2 | 58 | 49 | +9 | 4 |
= | Irlandia | 4 | 2 | 0 | 2 | 30 | 37 | -7 | 4 |
4 | Francja | 4 | 1 | 0 | 3 | 25 | 45 | -20 | 2 |
= | Walia | 4 | 1 | 0 | 3 | 39 | 71 | -32 | 2 |
Mecze
edytuj1 stycznia 1924
|
Francja | 12:10[5] | Szkocja | Stade Pershing, Paryż |
Galau 3 (P) Jauréguy 3 (P) Moureu 3 (P) Piquiral 3 (P) |
(6:3) | Wallace 3 (P) Davies 3 (K) Waddell 4 (dg) |
Widzów: 30 000 Sędzia: Evan Roberts |
19 stycznia 1924
|
Walia | 9:17[6] | Anglia | St. Helens Ground, Swansea |
Johnson 3 (P) Jones 3 (P) Owen 3 (P) |
(3:11) | Catcheside 6 (2P) Jacob 3 (P) Locke 3 (P) Myers 3 (P) Conway 2 (pd) |
Widzów: 35 000 Sędzia: Alexander Angus |
26 stycznia 1924
|
Irlandia | 6:0[7] | Francja | Lansdowne Road, Dublin |
Atkins 3 (P) Stephenson 3 (P) |
(3:0) | Widzów: 20 000 Sędzia: Alfred Lawrie |
2 lutego 1924
|
Szkocja | 35:10[8] | Walia | Inverleith, Edynburg |
Bertram 3 (P) Bryce 3 (P) Macpherson 3 (P) Smith 9 (3P) Wallace 3 (P) Waddell 3 (P) Drysdale 11 (4pd, K) |
(22:0) | Griffiths 3 (P) Jones 3 (P) Male 4 (2pd) |
Sędzia: J. McGowan |
9 lutego 1924
|
Irlandia | 3:14[9] | Anglia | Ravenhill Stadium, Belfast |
Douglas 3 (P) | (3:3) | Catcheside 6 (2P) Corbett 3 (P) Hamilton-Wickes 3 (P) Conway 2 (pd) |
Widzów: 15 000 Sędzia: Thomas Vile |
23 lutego 1924
|
Anglia | 19:7[10] | Francja | Twickenham Stadium, Londyn |
Catcheside 3 (P) Jacob 9 (3P) Young 3 (P) Conway 4 (2pd) |
(9:0) | Ballarin 3 (P) Béhotéguy 4 (dg) |
Widzów: 40 000 Sędzia: Albert Freethy |
23 lutego 1924
|
Szkocja | 13:8[11] | Irlandia | Inverleith, Edynburg |
Bertram 3 (P) Waddell 6 (2P) Drysdale 4 (2pd) |
(10:5) | Stephenson 8 (2P, pd) | Sędzia: Thomas Vile |
8 marca 1924
|
Walia | 10:13[12] | Irlandia | Cardiff Arms Park, Cardiff |
Pugh 3 (P) Richards 3 (P) Watkins 4 (dg) |
(3:8) | F. Hewitt 3 (P) T. Hewitt 3 (P) Stephenson 3 (P) Crawford 4 (2pd) |
Widzów: 35 000 Sędzia: J. Tulloch |
15 marca 1924
|
Anglia | 19:0[13] | Szkocja | Twickenham Stadium, Londyn |
Catcheside 3 (P) Myers 7 (P, dg) Wakefield 3 (P) Conway 6 (3pd) |
(5:0) | Widzów: 43 000 Sędzia: Thomas Vile |
27 marca 1924
|
Francja | 6:10[14] | Walia | Stade Olympique Yves-du-Manoir, Colombes |
Béhotéguy 3 (P) Lubin-Lebrère 3 (P) |
(6:7) | Finch 3 (P) Rickards 3 (P) Griffiths 4 (dg) |
Widzów: 40 000 Sędzia: R. Roberts |
Inne nagrody
edytuj- Wielki Szlem – Anglia (po pokonaniu wszystkich rywali)
- Triple Crown – Anglia (po pokonaniu wszystkich rywali z Wysp Brytyjskich)
- Calcutta Cup – Anglia (po zwycięstwie nad Szkocją)
Przypisy
edytuj- ↑ Statsguru / Test matches / Player records / total points scored. stats.espnscrum.com. [dostęp 2016-07-04]. (ang.).
- ↑ Statsguru / Test matches / Player records / total tries scored. stats.espnscrum.com. [dostęp 2016-07-04]. (ang.).
- ↑ Scoring through the ages. rugbyfootballhistory.com. [dostęp 2016-07-04]. (ang.).
- ↑ March 15 down the years. een.espn.co.uk. [dostęp 2016-07-04]. (ang.).
- ↑ http://en.espn.co.uk/scrum/rugby/match/19264.html
- ↑ http://en.espn.co.uk/scrum/rugby/match/19265.html
- ↑ http://en.espn.co.uk/scrum/rugby/match/19266.html
- ↑ http://en.espn.co.uk/scrum/rugby/match/19267.html
- ↑ http://en.espn.co.uk/scrum/rugby/match/19268.html
- ↑ http://en.espn.co.uk/scrum/rugby/match/19270.html
- ↑ http://en.espn.co.uk/scrum/rugby/match/19269.html
- ↑ http://en.espn.co.uk/scrum/rugby/match/19271.html
- ↑ http://en.espn.co.uk/scrum/rugby/match/19272.html
- ↑ http://en.espn.co.uk/scrum/rugby/match/19273.html