Publiusz Mucjusz Scewola
Publiusz Mucjusz Scewola (łac. Publius Mucius Scaevola) – polityk rzymski okresu republiki i wybitny prawnik. Pod koniec życia był przewodniczącym kolegium pontyfików (łac. Pontifex Maximus).
| Data urodzenia |
ok. 180 p.n.e. |
|---|---|
| Pontifex Maximus | |
| Okres |
od 130 p.n.e. |
| Konsul rzymski | |
| Okres |
od 133 p.n.e. |
Karierę polityczną rozpoczął od trybunatu ludowego w 141 p.n.e., podczas którego oskarżył pretora roku poprzedniego Lucjusza Hostiliusza Tubulusa o korupcję[1].
Sam objął preturę w roku 136 p.n.e[2]. W trakcie jego konsulatu (133 p.n.e.) miały miejsce wypadki związane z reformami braci Grakchów. Według Plutarcha był jedną z osób, które opiniowały lex Agraria przed jej uchwaleniem[3]. Później w związku ze sprawą odmówił Scypionowi Nazyce poddania pod głosowanie ostatecznej uchwały senatu (łac. senatus consultum ultimum), sankcjonującej przemoc wobec starającego się o ponowny trybunat starszego z braci Grakchów twierdząc, że żaden obywatel nie może zostać pozbawiony życia bez wyroku sądu[4].
Według Pomponiusza Sekstusa jeden z twórców rzymskiego prawa cywilnego (łac. ius civile; Digesta seu Pandecta I.Tit.2.s.2 §39)[5].
Pod koniec życia dostąpił jednego z największych zaszczytów jakie mogły spotkać Rzymianina, został przewodniczącym kolegium pontyfików (łac. Pontifex Maximus). Według Cycerona był ostatnim z Wielkich Pontyfików, który stosował się do obowiązku spisywania najważniejszych wydarzeń w tzw. Annales maximi[6]. Za jego pontyfikatu zostały one prawdopodobnie wydane w 80 tomach[7].
Przypisy
edytuj- ↑ Cyceron, Listy do Attyka, 12.5b.
- ↑ T.R.S. Broughton: The Magistrates of the Roman Republic Vol.I. s. 486.
- ↑ Plutarch, Tyberiusz Grakchus, 9.
- ↑ Plutarch, Tyberiusz Grakchus, 19.
- ↑ S.P. Scott: The Civil Law (Vol.II). Cincinnati: The Central Trust Company, 1932, s. 211-222.
- ↑ Cyceron, O mówcy, 2, 52-54.
- ↑ B. Bravo, E. Wipszycka: Vademecum historyka starożytnej Grecji i Rzymu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 40-42. ISBN 83-01-13594-8.