Pszeniec polski
gatunek rośliny
Pszeniec polski (Melampyrum polonicum (Beauverd) Soó) – gatunek rośliny z rodziny zarazowatych. Występuje w Europie[3]. W Polsce jest gatunkiem nieczęstym; rośnie w rozproszeniu we wschodniej części kraju[4].
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
pszeniec polski |
| Nazwa systematyczna | |
| Melampyrum polonicum (Beauverd) Soó Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 23: 163; et in Repert. Spec. Nov. Regni Veg., 24: 156 (1927). 1926 | |
Morfologia
edytuj- Łodyga
- Do 50 cm wysokości[5].
- Liście
- Wąskie, lancetowate, krótkoogonkowe, naprzeciwległe, o szerokości 5-20 mm[5].
- Kwiaty
- Grzbieciste, pojedynczo wyrastające w kątach przysadek, zebrane w luźne, jednostronne grono. Korona kwiatu złocistożółta, później pomarańczowa z czerwonobrunatną rurką. Ząbki kielicha cztery, wąskolancetowate, o długości 6-8 mm. Rurka kielicha naga lub bardzo krótko omszona. Przysadki lancetowate, fioletowo lub purpurowo nabiegłe, sercowate u nasady[5].
- Owoc
- Torebka[5].
Biologia i ekologia
edytujRoślina jednoroczna. Kwitnie od maja do września. Rośnie w lasach i zaroślach liściastych. Liczba chromosomów 2n =18[6].
Zagrożenia i ochrona
edytujRoślina umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii DD (stopień zagrożenia nie może być określony)[7].
Przypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-12-18] (ang.).
- ↑ Melampyrum polonicum na Plants of the World. [dostęp 2017-12-18]. (ang.).
- ↑ Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001. ISBN 978-83-61191-72-8.
- ↑ a b c d Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969
- ↑ Rutkowski Lucjan: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.