Pseudoperonospora cubensis
Pseudoperonospora cubensis (Berk. & M.A. Curtis) Rostovzev – gatunek organizmów należący do grzybopodobnych lęgniowców[1]. Wywołuje choroby o nazwie mączniak rzekomy dyniowatych i mączniak rzekomy chmielu[2].
 Sporangiofor z zarodnikami | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Pseudoperonospora cubensis |
| Nazwa systematyczna | |
| Pseudoperonospora cubensis (Berk. & M.A. Curtis) Rostovzev Annals Inst. Agron. Moscow 9: 47 (1903) | |
Systematyka i nazewnictwo
edytujPozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pseudoperonospora, Peronosporaceae, Peronosporales, Peronosporidae, Peronosporea, Incertae sedis, Oomycota, Chromista[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozowali w 1868 r. M.J. Berkeley i M.A. Curtis nadając mu nazwę Pseudoperonospora cubensis. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1903 r. S.I. Rostovzev, przenosząc go do rodzaju Pseudoperonospora[1].
- Peronoplasmopara cubensis (Berk. & M.A. Curtis) G.P. Clinton 1905
- Peronoplasmopara humuli Miyabe & Takah. 1905
- Peronospora atra Zimm. 1902
- Peronospora cubensis Berk. & M.A. Curtis 1868
- Peronospora humuli (Miyabe & Takah.) Skalický 1966
- Plasmopara cubensis (Berk. & M.A. Curtis) Humphrey 1891
- Plasmopara cubensis var. atra (Zimm.) Sacc. & D. Sacc. 1905
- Plasmopara cubensis (Berk. & M.A. Curtis) Humphrey 1891 var. cubensis
- Plasmopara cubensis var. tweriensis (Rostovzev) Sacc. & D. Sacc. 1905
- Plasmopara humuli (Miyabe & Takah.) Sacc. 1912
- Pseudoperonospora celtidis var. humul Davis 1910
- Pseudoperonospora cubensis (Berk. & M.A. Curtis) Rostovzev 1903 ar. cubensis
- Pseudoperonospora cubensis var. tweriensis Rostovzev 1903
- Pseudoperonospora humuli (Miyabe & Takah.) G.W. Wilson 1914
- Pseudoperonospora tweriensis Rostovzev 1903
Morfologia i rozwój
edytujNa dolnej stronie liści zainfekowanej rośliny pojawia się fioletowoczarny nalot. Są to sporangiofory i powstające w nich zarodniki sporangialne. Mają owalny lub eliptyczny kształt i rozmiar 20–35 × 15–25 μm. Przenoszone przez wiatr lub krople wody dokonują infekcji wtórnej. Wyrastające z nich strzępki wrastają do tkanek rośliny przez szparki oddechowe. Rozwój grzyba odbywa się bardzo szybko; w sprzyjających warunkach już po 5–7 dniach od infekcji wytwarzane są zarodniki. W jednym sezonie wegetacyjnym P. cubensis wytwarza wiele generacji zarodników[2].
W sprzyjających warunkach (obecność wody) zarodniki te przekształcają się w zarodnie pływkowe zawierające 5–15 pływek. Pływki mają średnicę 8–12 μm i posiada dwie wici. Po zapłodnieniu powstają z nich w tkankach zainfekowanych roślin oospory o diploidalnej liczbie chromosomów i średnicy 30–43 μm. Pełnią funkcje przetrwalników, występują jednak bardzo rzadko[2].
Charakterystyczną cechą budowy morfologicznej P. cubensis są rozgałęzione trzonki sporangialne z zarodniami pływkowymi osadzonymi na końcach rozgałęzień. Budowa trzonków i sporangiów jest głównym kryterium identyfikacji rodzajów[4].
Występowanie i siedlisko
edytujOpisano występowanie tego gatunku w Ameryce Północnej, Europie, Azji, Oceanii, Australii, Rosji, Nowej Zelandii i na wyspie Tonga[5].
Pasożyt obligatoryjny atakujący rośliny z rodziny dyniowatych. W Polsce atakuje ogórka siewnego (Cucumis sativus) i dynię zwyczajną (Cucurbita pepo)[6]. W wyniku nowych badań filogenetycznych uznano, że pasożytujący na chmielu zwyczajnym (Humulus lupulus), chmielu japońskim (Humulus japonicus) i niektórych gatunkach pokrzyw (Urtica) gatunek Pseudoperonospora humuli jest identyczny z P. cubensis i został jego synonimem[3]. Tak więc liczba żywicieli P. cubensis uległa rozszerzeniu o te gatunki roślin.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2016-07-17] (ang.).
- ↑ a b c Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia, t. 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2011, ISBN 978-83-09-01077-7.
- ↑ a b Species Fungorum [online] [dostęp 2016-07-16] (ang.).
- ↑ Agrios G.N., 1988. Plant Pathology, 3rd ed. Academic Press, Inc. NY.
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2016-07-17].
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4