Prokop (patriarcha serbski)
Prokop, imię świeckie Petar Ivačković (ur. 1809 w Deliblacie, zm. 11 maja 1881) – serbski biskup prawosławny, w latach 1874–1879 metropolita karłowicki i patriarcha serbski.
| Petar Ivačković | |
| Metropolita karłowicki i patriarcha serbski | |
_%D0%B2_1866_%D0%B3%D0%BE%D0%B4%D1%83.jpg)
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1809 |
| Data i miejsce śmierci |
11 maja 1881 |
| Metropolita karłowicki i patriarcha Serbii | |
| Okres sprawowania |
1874–1879 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne |
1835 |
| Diakonat |
1835 |
| Prezbiterat |
do 1846 |
| Nominacja biskupia |
1846 |
| Chirotonia biskupia |
1853 |
| Wybór patriarchy |
1874 |
| Data konsekracji |
1853 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||
| Miejsce | |||||||
| Konsekrator | |||||||
| |||||||
| |||||||
Życiorys
edytujBył synem proboszcza parafii w Deliblacie, Andriji Ivačkovicia. Przyszły patriarcha ukończył gimnazjum w Oravicy i Nowym Sadzie, następnie studiował filozofię w Kieżmarku i prawo w Sárospatku. Ostatecznie podjął naukę w seminarium duchownym we Vršacu i po jego ukończeniu w 1835 złożył wieczyste śluby mnisze. W tym samym roku metropolita karłowicki Stefan wyświęcił go na hierodiakona, nadał godność protodiakona i skierował do pracy wykładowcy seminarium duchownego w Sremskich Karlovcach. Hierodiakon Prokop wykładał w nim przez kolejne dziewięć lat[1].
W 1846 został przełożonym monasteru Krušedol z godnością archimandryty. Jeszcze w tym samym roku otrzymał nominację na biskupa aradzkiego, jednak jego chirotonia biskupia odbyła się dopiero w 1853. W 1864, gdy cesarz Franciszek Józef I zgodził się na utworzenie rumuńskiej metropolii Siedmiogrodu, wyodrębniając ją z serbskiej metropolii karłowickiej, eparchia Aradu znalazła się w nowo powstałej administraturze. Biskup Prokop, chociaż Serb z pochodzenia, pozostał na katedrze. Bez powodzenia ubiegał się o powierzeniu mu jednej z eparchii serbskich lub chociaż zarządu zamieszkiwanego przez Serbów monasteru. W 1873 został natomiast wybrany na metropolitę siedmiogrodzkiego (rumuńskiego) i arcybiskupa sybińskiego[1].
W roku następnym odbył się serbski sobór elekcyjny, którego celem było dokonanie wyboru następcy zmarłego w 1870 metropolity karłowickiego i patriarchy serbskiego Samuela. Sobór opowiedział się za kandydaturą biskupa budzińskiego Arseniusza, jednak cesarz nie zgodził się na potwierdzenie jego elekcji. W powtórnych wyborach największe poparcie uzyskał metropolita Prokop i to on w sierpniu 1874 objął zarząd metropolii karłowickiej, rezygnując równocześnie z urzędu metropolity Siedmiogrodu. Na urzędzie pozostał przez pięć lat, do grudnia 1879, gdy władze austriackie zmusiły go do rezygnacji[1][2]. Zamieszkał w Dalju, a następnie przeniósł się do miejscowości Bela Crkva, gdzie pozostał do końca życia. Został pochowany w soborze św. Mikołaja w Sremskich Karlovcach[1].