Piotr Iwanowicz Dołgow (ros. Пётр Иванович Долгов, ur. 21 lutego 1920 we wsi Bogojawlenskoje w obwodzie penzeńskim, zm. 1 listopada 1962) – radziecki spadochroniarz doświadczalny, instruktor, Bohater Związku Radzieckiego (1962).

Piotr Iwanowicz Dołgow
Пётр Иванович Долгов
Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1920
Bogojawlenskoje obwód penzeński

Data śmierci

1 listopada 1962

Zawód, zajęcie

spadochroniarz

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy

Życiorys

edytuj

W 1938 ukończył szkołę zawodową, pracował jako szofer, od września 1940 służył w Armii Czerwonej, w 1942 skończył szkołę piechoty. W styczniu 1945 został skierowany na 3 Front Ukraiński, walczył jako dowódca kompanii 350 gwardyjskiego pułku piechoty 114 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty, brał udział w operacji budapesztańskiej i wiedeńskiej, wyróżnił się przy szturmie Wiednia, 6 kwietnia 1945 został ranny. Od 1945 należał do WKP(b), w 1947 ukończył Wojskową Szkołę Spadochronową Wojsk Powietrznodesantowych w Riazaniu i został starszym instruktorem-badaczem spadochronów. Wykonał 1409 skoków spadochronowych, w tym 52 katapultowania. Wypróbował 15 typów katapult i 50 typów spadochronów. Ustanowił 8 rekordów, w tym rekord świata z natychmiastowym otwarciem spadochronu - w nocy na wysokości 12974 metrów i w dzień na wysokości 14835 metrów. 1 listopada 1962 wykonał skok z balonu stratosferycznego "Wołga" z wysokości 25600 metrów, jednak zginął z powodu rozhermetyzowania skafandra. Jego imieniem nazwano ulice w Moskwie i Penzie.

Odznaczenia i nagrody

edytuj

I medale.

Bibliografia

edytuj