Pionier (pociąg pancerny)
Pociąg pancerny „Pionier” – pociąg pancerny Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1919 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
mjr Bolesław Paykart |
| Działania zbrojne | |
| Wojna polsko-bolszewicka | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
Pociąg pancerny „Pionier” zbudowany został w 1919 we Lwowie, zlikwidowany w sierpniu 1921. Część załogi odeszła 7 grudnia 1919 do pociągu pancernego „Pomsta”[1]. W pierwszej dekadzie października 1920 jego uzbrojenie artyleryjskie stanowiły 2 armaty austriackie 8 cm i 1 rosyjska haubica 100 mm. Na uzbrojeniu posiadał też 1 rosyjski karabin maszynowy typu „Maxim” i 5 austriackich karabinów maszynowych „Schwarzlose”[2].
Żołnierze pociągu
edytuj| Obsada personalna pociągu w 1920[3] | |
|---|---|
| Stanowisko | Stopień, imię i nazwisko |
| Dowódca pociągu | por. / mjr art. inż. Bolesław Paykart |
| por. Stanisław Szwed (do 15 VIII 1919 z-ca) | |
| Oficer artylerii | ppor. Stanisław Komornicki |
| Oficer karabinów maszynowych | ppor. Józef Hrycykiewicz? |
| Oficer piechoty | pchor. Feliks Jursz |
| Oficer sanitarny | ppor. san. Aleksander Smereka |
| ppor. san. Władysław Tobiczyk | |
| Oficer załogi | ppor. san. Władysław Tobiczyk |
| ppor. dr Stefan Weksler Wierzbowski | |
Przypisy
edytuj- ↑ Brummer i Zawadzki 2000 ↓, s. 102.
- ↑ Odziemkowski 2011 ↓, s. 35.
- ↑ Tuliński 2020 ↓, s. 816.
Bibliografia
edytuj- Wiktor Brummer, Wacław Zawadzki. Spis byłych oddziałów Wojska Polskiego. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (183), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Janusz Odziemkowski: Polskie kolejnictwo wojskowe na froncie wschodnim 1918-1920. Kraków: Drukarnia Pijarów, 2011. ISBN 978-83-7269-327-3.
- Arkadiusz Tuliński: 6 Armia Wojska Polskiego w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 r. T. 1 i 2. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2020. ISBN 978-83-8229-062-2.