Pina (film)
Pina – pełnometrażowy film dokumentalny z 2011 roku w reżyserii Wima Wendersa, poświęcony niemieckiej tancerce i choreografce Pinie Bausch i nakręcony w technice 3D.
Gatunek |
film muzyczny |
---|---|
Data premiery |
2011 |
Kraj produkcji | |
Czas trwania |
100 minut |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role | |
Zdjęcia |
Hélene Louvart |
Kostiumy |
Marion Cito |
Montaż |
Wolfgang Bergmann |
Produkcja |
Gian-Piero Ringel |
Wytwórnia |
Neue Road Movies |
Dystrybucja |
Sundance Selects |
Strona internetowa |
Początkowo film miał być stworzony wspólnie z artystką, jednak po jej nagłej śmierci w 2009 roku wspólny projekt zmienił się w hołd poświęcony tancerce. Jeden z pierwszych europejskich filmów 3D[1].
Okoliczności powstania filmu
edytujWenders podziwiał pracę Piny Bausch już od 1985 roku, kiedy to zobaczył w Wenecji jej przedstawienie Café Müller. Przez wiele lat planował wspólne nakręcenie wraz z nią filmu, jednak uważał to za niemożliwe ze względu na ograniczenia medium, które, zdaniem reżysera, nie mogło w odpowiedni sposób przedstawić tańca. Za adekwatną uznał dopiero technikę 3D, z którą zapoznał się w Cannes podczas projekcji koncertowego filmu zespołu U2 – U2-3D. Wraz z Piną Bausch zdecydował się wykorzystać tę technikę do sfilmowania jej przedstawień Café Müller, Le Sacre du printemps, Vollmond i Kontakthof[1].
Pracę rozpoczęto w 2009 roku. Jednak niedługo przed rozpoczęciem właściwych zdjęć, 30 czerwca 2009 roku, Pina Bausch zmarła, 5 dni po tym jak zdiagnozowano u niej nowotwór[2]. Wim Wenders opublikował wiersz kondolencyjny poświęcony tancerce, w którym wyrażał żal, że nie dane im było doprowadzić współpracy do końca[3] i zaprzestał jakichkolwiek dalszych prac nad planowanym filmem[1]. Po miesiącu od śmierci artystki, w czasie którego otrzymał liczne wyrazy wsparcia i prośby o dokończenie projektu, po konsultacjach z rodziną Piny Bausch i jej grupą Tanztheater Wuppertal, zdecydował się na podjęcie prac nad filmem, który z dokumentu o tancerce zmienił się w hołd na jej cześć[1][2].
Prace nad filmem
edytujOprócz zaplanowanych wcześniej fragmentów z przedstawień zdecydowano się włączyć do filmu również archiwalne zdjęcia przedstawiające Pinę Bausch oraz poświęcone jej krótkie indywidualne występy taneczne, w których jej współpracownicy próbują wyrażać swoje emocje po jej śmierci[1]. Pojawiły się także refleksje tancerzy na temat Piny. Jednak ponieważ choreografka jeszcze za życia wyraźnie zaznaczyła, że nie chce aby w filmie zamieszczano wywiady, więc refleksje te nie są wynikiem przeprowadzanych z artystami rozmów, a głosowym zapisem ich luźnych, nieuporządkowanych myśli[4].
Przedstawienia Café Müller, Le Sacre du printemps i Vollmond w wykonaniu Tanztheater Wuppertal zarejestrowano w operze w Wuppertalu jesienią 2009 roku. Przedstawienia rejestrowane były na żywo, nie mogły być przerywane ani powtarzane; w czasie ich trwania kamera znajdowała się pomiędzy tancerzami, rejestrując ich z bliska i podążając za nimi[1]. Kontakthof z kolei filmowano wiosną 2010 roku, angażując trzy obsady – Tanztheater Wuppertal, ludzi między 65 a 80 rokiem życia oraz młodzież do 14 roku życia[1]. Indywidualne występy poświęcone Pinie Bausch zarejestrowano w różnych miejscach w Wuppertalu[1].
Za uzyskanie efektu 3D odpowiadali w filmie François Garnier i Alain Derobe[1][5].
Obsada
edytujW filmie wystąpili m.in.:
- Pina Bausch
- Regina Advento
- Malou Airaudo
- Ruth Amarante
- Rainer Behr
- Andrey Berezin
- Damiano Ottavio Bigi
- Bénédicte Billet
- Aleš Cucek
- Clementine Deluy
- Josephine Ann Endicott
- Lutz Förster
- Pablo Aran Gimeno
- Mechthild Grossmann
- Silvia Farias Heredía
- Ditta Miranda Jasjfi
- Barbara Kaufmann
- Nayoung Kim
- Daphnis Kokkinos
- Ed Kortlandt
- Eddie Martinez
- Dominique Mercy
- Thusnelda Mercy
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i Pina. About the movie. [dostęp 2011-05-01]. (ang.).
- ↑ a b Catherine Shoard: Film Wim Wenders to push on with 3D Pina Bausch film. 21 lipca 2009. [dostęp 2011-05-01]. (ang.).
- ↑ Wim Wenders: Pina Bausch is dead. 1 lipca 2009. [dostęp 2011-05-01]. (ang.).
- ↑ Paweł T. Felis. "Pina zagląda mi przez ramię", wywiad z Wimem Wendersem. „Duży Format”, 20 października 2011. (pol.).
- ↑ Pina. [dostęp 2011-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-13)]. (ang.).