Perkozek grubodzioby

Perkozek grubodzioby[5], perkoz grubodzioby[6] (Podilymbus podiceps) – gatunek średniej wielkości ptaka wodnego z rodziny perkozów (Podicipedidae). Zamieszkuje Amerykę od środkowej Kanady i USA po południową część Ameryki Południowej. W Europie pojawia się sporadycznie[7]; w Polsce stwierdzony po raz pierwszy w 2000 roku[8] i wpisany na listę polskiej awifauny[9].

Perkozek grubodzioby
Podilymbus podiceps[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

perkozowe

Rodzina

perkozy

Rodzaj

Podilymbus

Gatunek

perkozek grubodzioby

Synonimy
  • Colymbus podiceps Linnaeus, 1758[2]
  • Podiceps carolinensis Latham, 1790[3]
  • Podiceps antarcticus R.P. Lesson, 1842[3]
  • Podilymbus magnus Shufeldt, 1913[3]
Podgatunki[1]
  • P. p. podiceps (Linnaeus, 1758)
  • P. p. antillarum Bangs, 1913
  • P. p. antarcticus (R.P. Lesson, 1842)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     tylko w sezonie lęgowym

     występuje przez cały rok

     zimowiska

Podgatunki i zasięg występowania

edytuj

Wyróżnia się trzy podgatunki, które zamieszkują[2][10]:

Morfologia

edytuj
Wygląd
Upierzenie godowe brązowe, podbródek i szyja czarna, spód jaśniejszy. Ciemna pręga na dziobie. Upierzenie spoczynkowe jaśniejsze i bardziej rdzawe, podgardle i dziób jasny. Młode z biało-czarnym prążkowaniem i rdzawymi plamami na głowie.
Wymiary średnie[11]
długość ciała 30–38 cm
rozpiętość skrzydeł 45–62 cm
masa ciała 253–568 g

Ekologia i zachowanie

edytuj
 
Pisklę
Biotop
Drobne zbiorniki słodkowodne, rzeki i bagna. Zimuje na dużych jeziorach, rzekach i wybrzeżach morskich.
Gniazdo
Gniazdo o różnorodnej lokalizacji, od pływającego, zakotwiczonego w przybrzeżnej roślinności, przez stojące w płytkiej wodzie po zlokalizowane na brzegu w gęstych roślinach.
Jaja
Wydłużone, eliptyczne, sinozielone w liczbie 2 do 10 (zazwyczaj 4 do 7).
Wysiadywanie
Jeden do dwóch lęgów, jaja wysiadywane są od zniesienia pierwszego jaja przez okres 23 dni przez obydwoje rodziców, choć przez większość czasu wysiaduje samica.
Pożywienie
Drobne kręgowce i bezkręgowce wodne.

Status i ochrona

edytuj

IUCN klasyfikuje perkozka grubodziobego jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. W 2019 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność światowej populacji na ponad 500 tysięcy dorosłych osobników. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy[4].

W Polsce objęty ochroną gatunkową ścisłą[12].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Podilymbus podiceps, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Pied-billed Grebe (Podilymbus podiceps). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  3. a b c D. Lepage: Pied-billed Grebe Podilymbus podiceps. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2023-01-10]. (ang.).
  4. a b Podilymbus podiceps, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Podicipedidae Bonaparte, 1831 - perkozy - Grebes. Wersja: 2016-07-24. [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-05-17].
  6. P. Mielczarek & W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 19, 1999. 
  7. wynik wyszukiwania: Podilymbus podiceps. [w:] Tarsiger.com [on-line]. [dostęp 2021-05-17]. (ang.).
  8. Zielińska M., Zieliński P.. Pierwsza obserwacja perkoza grubodziobego Podilymbus podiceps w Polsce. „Notatki Ornitologiczne”. 42 (2), s. 141–143, 2001. 
  9. Lista awifauny krajowej. Gatunki ptaków stwierdzone w Polsce – stan z 31.12.2021. Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. [dostęp 2023-01-10].
  10. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v12.2). [dostęp 2023-01-10]. (ang.).
  11. Pied-billed Grebe Identification. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-05-17]. (ang.).
  12. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).

Linki zewnętrzne

edytuj