Pawieł Andriejewicz Szuwałow (ros. Павел Андреевич Шувалов; ur. 25 listopada 1830 w Lipsku, zm. 20 kwietnia 1908 w Jałcie) – hrabia, rosyjski polityk i dyplomata, generał-gubernator warszawski od grudnia 1894 do 12 grudnia 1896.

Pawieł Andriejewicz Szuwałow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1830
Lipsk

Data i miejsce śmierci

20 kwietnia 1908
Jałta

Generał-gubernator warszawski
Okres

od 1894
do 1896

Poprzednik

Iosif Hurko

Następca

Aleksandr Imeretyński

Odznaczenia
Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego III klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Broń Świętego Jerzego
Herb hr. Szuwałowa

Był bratem Piotra Szuwałowa. Od 1848 służył w armii (m.in. w Korpusie Paziów), w 1849 brał udział w pochodzie granicznym na Węgry podczas interwencji wojsk rosyjskich pomagających rządowym siłom austriackim stłumić powstanie na Węgrzech. W lipcu 1854 mianowany adiutantem księcia Mikołaja Mikołajewicza starszego, brał udział w wojnie krymskiej, m.in. w bitwie o Sewastopol i bitwie pod Inkermanem. Od 1859 kapitan, od 1861 dyrektor ds. handlowych Departamentu Ogólnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Od 30 sierpnia 1864 generał-major.

W czasie wojny rosyjsko-tureckiej 1877–1878 był szefem sztabu Gwardii Cesarskiej. W latach 1885–1894 był ambasadorem w Berlinie. Po powrocie z Warszawy spędził resztę swojego życia w Jałcie. Był odznaczony Orderem Świętego Andrzeja Apostoła Pierwszego Powołania (1896), Orderem Świętego Aleksandra Newskiego (1882), Orderem Orła Białego (1875), Orderem Świętego Jerzego III i IV klasy, Orderem Świętego Włodzimierza II, III i IV klasy, Orderem Świętej Anny I i III klasy, Orderem Świętego Stanisława I i II klasy, Złotą Szablą „Za Dzielność”.