Paweł Wojnar
Paweł Wojnar (ur. 1881, zm. 1969) – polski przywódca i pastor zielonoświątkowy, w latach 1938–1945 prezes Związku Stanowczych Chrześcijan, więzień obozu koncentracyjnego Dachau.
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
1881 |
| Data śmierci |
1969 |
| Prezes Związku Stanowczych Chrześcijan | |
| Okres sprawowania |
1938–1945 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
Życiorys
edytujWe wczesnym okresie życia był działaczem Społeczności Chrześcijańskiej na Śląsku Cieszyńskim, z której został usunięty po roku 1907 z powodu krzewienia przeżyć właściwych ruchowi zielonoświątkowemu. Był podoficerem armii austriackiej i w tym charakterze od 1909 odbył szereg podróży do wielu miejsc cesarstwa, które wykorzystywał do nawiązywania kontaktów religijnych i promowania bliskiego mu stylu pobożności[1]. Zapoczątkował powstanie w 1917 zboru ewangelikalnego w Lublinie, który później działał w ramach Zrzeszenia Zwolenników Nauki Pierwotnych Chrześcijan, a obecnie jest zborem Kościoła Ewangelicznych Chrześcijan[2].
Po powrocie na Śląsk Cieszyński włączył się w działalność Związku Stanowczych Chrześcijan. W 1938 stanął na jego czele jako prezes Związku i pozostawał na tym stanowisku do 1945. Po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, ze względu na odmowę podpisania volkslisty został osadzony w obozie koncentracyjnym Dachau, gdzie przebywał w latach 1940-1942[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Tadeusz J. Zieliński: Protestantyzm ewangelikalny. Studium specyfiki religijnej. Katowice: Credo / CLC, 2014, s. 352. ISBN 978-83-931204-9-9.
- ↑ Historia zboru. www.kechlublin.pl. [dostęp 2015-01-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-30)]. (pol.).