Paul von Kotzebue
Paul Demetrius von Kotzebue (ros. Павел Евстафиевич Коцебу, Pawieł Jewstafjewicz Kocebu), pol. Paweł Kotzebue[1], (ur. 22 sierpnia 1801 w Berlinie, zm. 2 maja 1884 w Rewlu, obecnie Tallinn) – rosyjski wojskowy, w latach 1874–1880 generał-gubernator warszawski.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Generał-gubernator warszawski | |
| Okres |
od 1874 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys
edytujBył synem pisarza niemieckiego Augusta von Kotzebuego i bratem podróżnika i odkrywcy Ottona von Kotzebuego.
W latach 1862–1873 generał-gubernator noworosyjsko-besarabski, od 1863 roku członek Rady Państwa Imperium Rosyjskiego. W latach 1874–1880 generał-gubernator warszawski[2]. Na jego wniosek w 1875 na stanowisko prezydenta Warszawy został powołany Sokrates Starynkiewicz[3].
Był odznaczony Orderem Świętego Andrzeja Apostoła Pierwszego Powołania, Orderem Świętego Jerzego III i IV klasy, Orderem Świętego Włodzimierza III i IV klasy, Orderem Świętej Anny II klasy, Orderem Świętego Stanisława I klasy oraz Bronią Złotą „Za Waleczność”[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Stefan Kieniewicz: Warszawa w latach 1795-1914. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976, s. 350.
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 204. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ Anna Słoniowa: Sokrates Starynkiewicz. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 14–15. ISBN 83-01-02798-3.
- ↑ Identyfikacja na podstawie zachowanych fotografii