Wikipedia

Partia żuli i złodziei

Partia żuli i złodziei (ros. Партия жуликов и воров, Partija żulikow i worow, skrót ros. ПЖиВ, PŻiW[1]) – popularne[2][3][4][5] wyrażenie, używane w Rosji wobec rządzącej partii Jedna Rosja. Określenie to wprowadził do użytku rosyjski krytyk prezydenta Władimira Putina, bloger i działacz polityczny Aleksiej Nawalny[6][7][8] w lutym 2011[9][10][11].

Plakat, który zwyciężył w zorganizowanym przez Nawalnego konkursie. Napis głosi: „Jedna Rosja jest partią żuli i złodziei”.
„Precz z władzą żuli i złodziei!”

Pochodzenie

edytuj

28 września 2010, gdy Boris Niemcow na antenie Radia Wolna Europa wypowiadał się o Jednej Rosji, powiedział m.in.: „Cały naród wie, iż jest to partia złodziei i łapowników”[12]. Jednak według słów Władimira Żyrinowskiego, Boris Niemcow użył tego określenia jeszcze w 2009[13]. 2 lutego 2011 Aleksiej Nawalny, odpowiadając na pytanie o partię Jedna Rosja, powiedział podczas swego wywiadu na antenie radia Finam FM[14][15]:

К партии «Единая Россия» я отношусь очень плохо. Партия «Единая Россия» – это партия коррупции, это партия жуликов и воров.
I think very poorly of United Russia. United Russia is the party of corruption, the party of crooks and thieves[16].
Partię Jedna Rosja postrzegam bardzo źle. Partia Jedna Rosja to partia korupcji, to partia żuli i złodziei.

Aleksiej Nawalny

Określenie w języku angielskim party of crooks and thieves pojawiło się 4 kwietnia 2011 w artykule opublikowanym w gazecie The New Yorker przez amerykańską dziennikarkę rosyjskiego pochodzenia Julię Ioffe[16].

Użycie i opinia publiczna

edytuj

Określenie Nawalnego szybko zaczęło być popularne i używane przez Rosjan[17], zostało memem internetowym[11][18][19] i było używane jako hasło podczas wyborów parlamentarnych w Rosji w 2011[20][21][22][23]. Plakaty, sztandary i nalepki z napisem „Partia żuli i złodziei” były szeroko rozpowszechnione w trakcie rosyjskich protestów politycznych 2011–2012[24][25]. Określenie Nawalnego na tyle przylgnęło do partii „Jedna Rosja”, że, nazywając ją mianem „partia żuli i złodziei”, środki masowego przekazu czasem nie tłumaczą pochodzenia przezwiska[26].

Według wyników badania opinii publicznej, przeprowadzonego przez ośrodek naukowy „Levada Center” 19 lipca 2011, 33% Rosjan zgadza się z tym, że Jedna Rosja jest „partią żuli i złodziei”, podczas gdy 47% jest odmiennego zdania[27]. Nowe badanie, przeprowadzone przez ten ośrodek w czerwcu 2012, ujawniło wzrost zwolenników wyżej wymienionej charakterystyki: 42% zgodzili się i 40% byli jej przeciwni[28]. Ostatnie badanie opinii publicznej zostało przeprowadzone przez „Levada Center” w kwietniu 2013 i po raz pierwszy wykazało, iż większość Rosjan (51%) jest zgodnych z opinią Nawalnego[29][30][31]. Według tego samego badania, 62% Rosjan jest zdania, że członkowie partii Jedna Rosja dążą do utrzymywania i wzmocnienia swej władzy („maintaining and strengthening their own power”)[32].

Reakcja partii Jedna Rosja

edytuj

21 lutego 2011 na antenie stacji Finam-FM rozpoczęła się dyskusja między Nawalnym i członkiem Rady Generalnej partii „Jedna Rosja” Jewgienijem Fiodorowem na temat „Czy Jedna Rosja jest partią złodziei i sprzedawczyków czy uczciwych, pryncypialnych patriotów?” (ros. Единая Россия – партия воров и коррупционеров или честных, принципиальных патриотов?)[33]. Większość słuchaczy (99%) zgodziła się z określeniem Nawalnego. W dyskusji wzięły udział 1354 osoby[34].

O godzinie 0.33 w nocy z 6 na 7 grudnia 2011 na koncie ówczesnego prezydenta Rosji Dmitrija Miedwiediewa na Twitterze nad podziękowaniami za poparcie dla partii Jedna Rosja ukazał się retweet byłego deputowanego Jednej Rosji Konstantina Rykowa (ros. Константин Игоревич Рыков), który w przeszłości tworzył strony internetowe rosyjskim politykom. Wpis, który był widoczny w sieci zaledwie kilka minut, brzmiał: „Dziś jest jasne, że człowiek, który napisał na swoim blogu: partia żuli i złodziei, jest tępym, p.... baranem”[35][36]. Sprawa stała się na tyle głośna, że Kreml zdecydował się oficjalnie skomentować wydarzenie i ogłosił: „Winni zostaną ukarani”[37]. Szybko wpis ten usunięto.

Z powodu wypowiedzi Nawalnego adwokat Szota Gorgadze (ros. Шота Горгадзе) zagroził sądem w imieniu nieznanych członków Jednej Rosji[38][39]. Wtedy Nawalny na swoim blogu w LiveJournal[40] przeprowadził badanie[41], w którym prawie 96,6% z 40 000 uczestników oddało głos na to, że partia Jedna Rosja jest partią żuli i złodziei[42][43] Władimir Swirid (ros. Владимир Свирид), członek partii Jedna Rosja, wniósł powództwo przeciwko Nawalnemu, żądając odszkodowania w wysokości 1 miliona rubli. 11 października 2011 sąd jednej z dzielnic Moskwy powództwo to w całości oddalił[44].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Большинство тех, кто голосовал против ПЖиВ, не читали Навального, не ужасались происшествию на Ленинском проспекте. У каждого из них случился какой-то свой персональный Ленинский проспект. Nowaja Gazieta, 2011-12-06. [dostęp 2015-08-24]. (ros.).
  2. ↑ United Russia No Longer 'Crooks and Thieves’ – Party Official. RIA Nowosti, 2013-01-11. [dostęp 2015-08-24]. Cytat: United Russia has managed to overturn the popular conception that it is the “party of crooks and thieves” a senior ruling party official said on Friday. (ang.).
  3. ↑ Lena Jonson, Stephen White: Waiting For Reform Under Putin and Medvedev. Palgrave Macmillan, 2012, s. 240. ISBN 978-1-137-01120-6. Cytat: ...a phrase that rapidly gained a wide circulation.. (ang.).
  4. ↑ Roxburgh Angus: The Strongman: Vladimir Putin and the Struggle for Russia. I.B.Tauris, s. 294. ISBN 978-1-78076-504-4. Cytat: ...a slogan now recognised, I am sure, by most Russians.. (ang.).
  5. ↑ Thomas Friedman: The Politics of Dignity. New York Times, 31 January 2012. [dostęp 2015-08-24]. Cytat: now widely known as “the party of crooks and thieves”
  6. ↑ Russia election: Hundreds rally against Putin in Moscow. BBC News, 2011-12-05. [dostęp 2015-08-24]. Cytat: „They are a party of crooks and thieves,” said popular anti-corruption blogger Alexei Navalny, who was one of those arrested in Moscow. (ang.).
  7. ↑ Stephen M. Norris: Blockbuster History in the New Russia: Movies, Memory, and Patriotism. Bloomington: Indiana University Press, 2012, s. xi. ISBN 978-0-253-00708-7.
  8. ↑ Roman Goncharenko: Alexei Navalny – the man caught in the Kremlin’s crosshairs. Deutsche Welle, 2013-04-23. [dostęp 2015-08-24]. Cytat: As both a lawyer and blogger, Navalny is considered a leading critic of the Kremlin. He was the first to call United Russia – the ruling centrist party of Russian President Vladmir Putin and Prime Minister Dmitry Medvedev – the „party of crooks and thieves.”
  9. ↑ Grzegorz Kuczyński: Kim jest naprawdę Aleksiej Nawalny. TVN24, 2015-01-06. [dostęp 2015-08-24].
  10. ↑ J.L. Black, Michael Johns: Russia after 2012: From Putin to Medvedev to Putin – Continuity, Change, or Revolution?. Routledge, 2013. ISBN 978-1-134-07259-0.
  11. ↑ a b Russian opposition activist Alexei Navalny fined for suggesting United Russia member was thief. The Daily Telegraph, 2012-06-05. [dostęp 2015-08-24]. Cytat: The term „party of crooks and thieves” became a meme after Mr Navalny, an anti-corruption campaigner, first used it in February last year as an off the cuff remark about United Russia during a radio debate. (ang.).
  12. ↑ Политик Борис Немцов – об отставке мэра Москвы.
  13. ↑ В круге света: Миграция – «Эхо Москвы», 27.08.2013.
  14. ↑ Финам. FM, Архив программы «Сухой остаток» от 02/02/2011.
  15. ↑ Видеозапись интервью с Навальным.
  16. ↑ a b Julia Ioffe: Net Impact: One man’s cyber-crusade against Russian corruption.. The New Yorker, 2011-04-04. [dostęp 2015-08-24]. (ang.).
  17. ↑ Партия талантливых ораторов: „Единая Россия” ответила Алексею Навальному как смогла // Lenta.ru 22:07, 22 февраля 2011.
  18. ↑ Единоросс агитирует за „Партию жуликов и воров”. Русская служба Би-би-си, 2011-12-02. [dostęp 2015-08-22]. (ros.).
  19. ↑ Stanislaw Belkowski. Wladimir. Die ganze Wahrheit über Putin. Redline, München 2014, ISBN 978-3-86881-484-2.
  20. ↑ Ben Judah: Fragile Empire: How Russia Fell In and Out of Love with Vladimir Putin. Uniwersytet Yale Press, 2013, s. 222. ISBN 978-0-300-18121-0.
  21. ↑ Москвичи используют оригинальную форму агитации против «Единой России» // KPRF.RU 20 ноября 2011.
  22. ↑ Лучшие 80 плакатов конкурса «Единая Россия» – партия жуликов и воров” | KPRF.RU.
  23. ↑ Предвыборные дебаты. Сергей Миронов в эфире канала «Россия 1» // 16 ноября 2011 («За родину, без жуликов и воров!»).
  24. ↑ Michał Kacewicz: Aleksiej Nawalny. Bloger, którego boi się Putin. Newsweek Polska, 2011-12-27, ostatnia aktualizacja 29-01-2012 19:26. [dostęp 2015-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-13)]. Cytat: Precz z partią żuli i złodziei! – skanduje od tygodnia tłum zbierający się w centrum Moskwy. To najpopularniejsze obecnie hasło jednoczące przeciwników Władimira Putina.
  25. ↑ Aleksiej Nawalny skazany: 3,5 roku więzienia dla wroga Putina. Newsweek Polska, 2014-12-30, ostatnia aktualizacja 30-12-2014 11:25. [dostęp 2015-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-08)]. Cytat: Rosyjska piła. „Precz z partią żuli i złodziei!” – skandowało kilkadziesiąt tysięcy ludzi po sfałszowanych na korzyść partii władzy wyborach do Dumy w grudniu 2011 r.
  26. ↑ В Россию могут завезти 50-70 миллионов мигрантов. Русское Имперское Движение, 14 ноября 2012. [dostęp 2015-09-18]. (ros.).
  27. ↑ 19.07.2011. Левада-центр. О партии «Единая Россия».
  28. ↑ Левада Центр «Единая Россия» не может избавиться от ярлыка «Партией жуликов и воров» её считают все больше россиян, [Левада-Центр], 04.07.2012.
  29. ↑ Россияне признали «ЕР» партией «жуликов и воров» „Moskowskij Komsomolec”, 29 kwietnia 2013.
  30. ↑ Левада Центр Свыше половины страны считает ЕР «партией жуликов и воров», [Левада-Центр], 29.04.2013.
  31. ↑ Большинство россиян считает, что «Единая Россия» – партия жуликов и воров. Wiedomosti, 2013-04-29. [dostęp 2015-08-24].
  32. ↑ Olga Khazan: More Than Half of Russians Say Putin’s Party Are 'Crooks and Thieves’. The Atlantic Monthly, 2013-04-29. [dostęp 2015-08-24].
  33. ↑ Навальный или Федоров. За кем правда? w serwisie YouTube
  34. ↑ Навальный, Федоров: „Единая Россия” – партия воров и коррупционеров или честных, принципиальных патриотов?. [dostęp 2015-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)].
  35. ↑ Na Twitterze Miedwiediewa o opozycjoniście: Tępy baran. TVN24.pl, 7 grudnia 2011, 20:42. [dostęp 2015-09-18].
  36. ↑ Wulgarny wpis na koncie prezydenta na Twitterze. Polskie Radio, 07.12.2011. [dostęp 2015-09-18].
  37. ↑ Bluzgi na twitterowym koncie prezydenta Rosji. Dziennik.pl, 07.12.2011, 15:10. [dostęp 2015-09-18].
  38. ↑ Запись в блоге Шота Горгадзе от 04.02.2011.
  39. ↑ Единая Россия готовится подать в суд на Алексея Навального. Коммерсантъ № 27 (4568), 16.02.2011. [dostęp 2015-08-24].
  40. ↑ Единая Россия подаёт на меня в суд // Блог Алексея Навального 2011-02-15.
  41. ↑ Опрос: Является ли «Единая Россия» партией воров и жуликов?
  42. ↑ Ольга Серебряная Про партийных жуликов и воров // Радио Свобода 16.02.2011.
  43. ↑ Роберт Шлегель, депутат Госдумы от партии «Единая Россия» Почему Рунет ополчился на единоросов? // Lenta.ru, пресс-конференция 28.03 2012.
  44. ↑ Суд отказался взыскать с Навального в пользу единоросса 1 млн рублей. infosud.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. //Российское агентство правовой и судебной информации – РАПСИ 11/10/2011.

Zobacz też

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Partia_żuli_i_złodziei&oldid=72245366”