Parafia Wniebowstąpienia Pańskiego w Sanoku
Parafia Wniebowstąpienia Pańskiego w Sanoku–Olchowcach – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w Sanoku, w dzielnicy Olchowce, należąca do dekanatu sanockiego II w archidiecezji przemyskiej[1].
Kościół parafialny w dawnej cerkwi | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Adres |
ul. Kółkowa 5, |
Data powołania |
28 lutego 1948 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Archidiecezja | |
Dekanat | |
Kościół parafialny | |
Filie |
• Liszna – pw. św. Antoniego |
Proboszcz |
ks. Bogdan Blama |
Wezwanie | |
Położenie na mapie Sanoka | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu sanockiego | |
49°32′48,2″N 22°14′36,4″E/49,546722 22,243444 | |
Strona internetowa |
Historia
edytujOlchowce były wzmiankowane już w 1444 roku, i była to wieś służebna grodu sanockiego. W 1844 roku grekokatolicy zbudowali drewnianą cerkiew pw. Wniebowstąpienia Pańskiego.
28 lutego 1948 roku dekretem bpa Franciszka Bardy została erygowana ekspozytura pw. Wniebowstąpienia Pańskiego w Olchowcach, z wydzielonego terytorium parafii Sanok-Posada, a na kościół parafialny zaadaptowano miejscową cerkiew[2]. 21 czerwca 1957 wikariuszem eksponowanym został ks. Jan Mikosz[3][4]. Za jego urzędowania trwał konflikt z władzami komunistycznymi PRL, o majątek po byłej parochii greckokatolickiej, zakończony wyrokiem sądowym, pozbawiającym parafię własności nieruchomości oraz odejściem ks. Jana Mikosza[5][6].
W 1972 roku wieś została włączona do miasta Sanoka. W 1985 roku do parafii przyłączono Lisznę. W 1999 roku rozpoczęto budowę kościoła filialnego w Bykowcach, który 7 lipca 2001 roku został poświęcony przez abpa Józefa Michalika, pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny [7].
Na terenie parafii jest 2 000 wiernych (w tym: Sanok-Olchowce – 1 050, Bykowce – 590, Liszna – 360)[8].
- Proboszczowie parafii:
- 1949–1950. ks. Jan Kolanko.
- 1950–1956. Obsługa przez księży z parafii Sanok-Posada.
- 1957–1962. ks. Jan Mikosz[9].
- 1962–1973. ks. kan. Roman Centelewicz[10].
- 1973–1998. ks. Michał Drabicki[11][12].
- 1998–2000. ks. Jan Klich.
- 2000–2008. ks. Stanisław Ruszała.
- 2008–2018. ks. Robert Wyczawski.
- 2018– nadal ks. Bogdan Blama.
Terytorium parafii
edytuj- Olchowce (Sanok) – ul.: Chełmońskiego, Chrobrego, Gajowa, Gałczyńskiego, Kmicica, Korczaka, Kosynierów, Kółkowa, Łączna, Mieszka I, Mostowa, Narożna, Okężna, Pawła, Przemyska, Przodowników, Sienna, Szewska, Tetmajera, Tuwima, Wschodnia, Wylotowa, Wyspiańskiego, Zagłoby, Zagumienna, płk. Zaręby.
- Bykowce.
- Liszna[8].
Kościoły filialne
edytuj-
Kościół św. Antoniego w Lisznej (formalnie od 27 lutego 1985)[13]
Cmentarz parafialny
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Opis dekanatu na stronie archidiecezji
- ↑ Edward Olejko: Kalendarium ważniejszych wydarzeń (1948–2007). W: 60-lecie parafii Sanok–Olchowce 1948-2008. Sanok-Olchowce: 2008, s. 61.
- ↑ Edward Olejko: Powstanie i rozwój parafii. W: 60-lecie parafii Sanok–Olchowce 1948-2008. Sanok-Olchowce: 2008, s. 14.
- ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 1997 (s. 462) ISSN 1233-4685
- ↑ Edward Olejko: Powstanie i rozwój parafii. W: 60-lecie parafii Sanok–Olchowce 1948-2008. Sanok-Olchowce: 2008, s. 14-23.
- ↑ Edward Olejko: Kalendarium ważniejszych wydarzeń (1948–2007). W: 60-lecie parafii Sanok–Olchowce 1948-2008. Sanok-Olchowce: 2008, s. 62.
- ↑ Historia parafii
- ↑ a b Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015 (s. 305) ISSN 1429-6314
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1958 (s. 121) [dostęp 2024-02-20]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1966 (s. 129) [dostęp 2024-02-20]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1979 (s. 188) [dostęp 2024-02-20]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1984 (s. 392-393) [dostęp 2024-02-20]
- ↑ Edward Olejko: Kalendarium ważniejszych wydarzeń (1948–2007). W: 60-lecie parafii Sanok–Olchowce 1948-2008. Sanok-Olchowce: 2008, s. 66.
Linki zewnętrzne
edytujBibliografia
edytuj- ks. Andrzej Garbarz. Spór o majątek kościelny na przykładzie ekspozytury w Olchowcach w diecezji przemyskiej Resovia Sacra. Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej 11, (s. 145-159) 2004