Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zapałowie
Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zapałowie – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji przemyskiej, w dekanacie Jarosław III[1].
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
Zapałów 136 |
| Data powołania |
• 1917 Ekspozytura |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Archidiecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół parafialny | |
| Filie |
Surmaczówka – pw. św. Józefa Rzemieślnika |
| Proboszcz |
ks. Stanisław Wojdyła |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne |
piątek po zakończeniu oktawy Bożego Ciała |
Położenie na mapie gminy Wiązownica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego  | |
 50°05′26″N 22°52′46″E/50,090556 22,879444
| |
Historia
edytujZapałów najpierw należał do parafii Jarosław-Kolegiata, a następnie parafii Radawa. Z powodu dalekiej odległości wierni mieli utrudniony dostęp do kościoła, dlatego ks. dziekan Ludwik Bikowski z Laszek i ks. Józef Wojnar z Radawy podjęli decyzję o budowie kaplicy w Zapałowie. Na synodzie diecezjalnym w Przemyślu rozważano propozycję budowy kaplicy, a książę Władysław Sapieha zdecydował się na fundowanie kosztów budowy. W latach 1909–1910 zbudowano murowany kościół, który w 1911 roku został poświęcony pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa.
W 1911 roku Schematyzmie Diecezji Przemyskiej z 1911 roku podano wzmiankę: In Zapałów adest nova Capella cultui divino adaptata[2], a z 1912 roku: In Zapałów adest Capella cultui divino adaptata in qua semel in mense Missae sacrif peragitur. W 1915 roku podczas frontu wojennego kościół został uszkodzony.
W 1917 roku została utworzona ekspozytura w Zapałowie, której ekspozytem został ks. Józef Czerkies[3]. W 1918 roku kościół odbudowano i powiększono w stylu neogotyckim, według projektu arch. Röbbenbauera. W 1927 roku dekretem bpa Anatola Nowaka została erygowana samodzielna parafia, która objęła: Zapałów, Wólkę Zapałowską, Ryszkową Wolę i Surmaczówkę. W 1978 roku do kościoła dobudowano kaplicę. W latach 1989–1990 artysta S. Makara wykonał polichromię[4].
Z powodu upływu czasu kościół wymagał remontu. Gdy w 2012 roku rozpoczęto remont, okazało się, że popękane mury groziły zawaleniem, dlatego większość murów rozebrano, a pozostawiono tylko ścianę frontową, którą wkomponowano w nowo budowany kościół[5]. 7 grudnia 2014 roku, Abp Józef Michalik poświęcił nowy kościół. 3 marca 2019 roku odbyła się konsekracja kościoła, której dokonał abp Adam Szal[6].
Na terenie parafii jest 1 642 wiernych (w tym: Zapałów – 1 339, Surmaczówka – 180, Wólka Zapałowska – 87, Podchodaje – 53)[7].
Kościół filialny
edytujW latach 1985–1987 w Surmaczówce zbudowano drewniany kościół filialny, według projektu ks. Józefa Muchy i arch. J. Noska. W 1987 roku bp Stefan Moskwa poświęcił kościół pw. św. Józefa Rzemieślnika[4].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Opis dekanatu na stronie archidiecezji
- ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini 1911. pbc.rzeszow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-16)]. (s. 118) (dostęp 2017-09-15)
- ↑ Elenchus Cleri Dioeceseos Rit(us) Lat(ini) Premisliensis 1919 (s. 23) [dostęp 2017-09-15]
- ↑ a b Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 1997. Album (s. 171) ISSN 1233-4685
- ↑ Dwa kościoły w jednym. Nowa świątynia powstaje w Zapałowie [online], nowiny24.pl, 5 czerwca 2012.
- ↑ przemyska.pl Zapałów: Konsekracja kościoła
- ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015/2016 (s. 137) ISSN 1429-6314
- ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis Rit(us) Lat(ini) Premisliensis pro Anno Domini 1927 (s. 64) (łac.) [dostęp 2017-09-15]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 55) [dostęp 2023-11-29]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1958 (s. 64) [dostęp 2023-11-29]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1966 (s. 72) [dostęp 2023-11-29]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1979 (s. 107) [dostęp 2023-11-29]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1984 (s. 169-170) [dostęp 2023-11-29]