Panewka stawu biodrowego
Panewka stawu biodrowego (łac. acetabulum) – struktura anatomiczna w kości miednicznej tworząca powierzchnię stawową w stawie biodrowym. Obejmuje kość udową[1].
U człowieka kieruje się ona w bok i do przodu. Na samym jej dnie znajduje się dół panewki (fossa acetabuli). Znajduje się tam tkanka tłuszczowa i kosmki maziowe[1]. Znajduje się tam również przyczep więzadła głowy kości udowej, zwanego także więzadłem obłym kości udowej[2]. Ma ono dwie odnogi i sąsiaduje oprócz tłuszczu dołu panewki także z głową kości udowej, a ściślej – z jej chrząstką stawową[2].
Wokoło dołu panewki znajduje się powierzchnia księżycowata (facies lunata), pokryta tkanką chrzęstną, o kształcie zgodnym z nazwą[1]. Panewkę przedłuża trójkątny obrąbek panewkowy (labrum acetabuli), zwiększając powierzchnię przylegania do głowy kości udowej[1]. Ponad wcięciem panewki tworzy on też więzadło poprzeczne panewki, pod którym wchodzi do niej unaczyniająca ją tętnica: gałąź panewkowa tętnicy zasłonowej[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Bochenek i Reicher 1998 ↓, s. 580.
- ↑ a b Bochenek i Reicher 1998 ↓, s. 583.
Bibliografia
edytuj- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. T. I: Anatomia ogólna, kości, stawi i więzadła, mięśnie. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1998. ISBN 83-200-1230-9.
