Palczakokształtne

infrarząd ssaków

Palczakokształtne[6] (Chiromyiformes) – infrarząd ssaków z podrzędu lemurowów (Strepsirrhini) w obrębie rzędu naczelnych (Primates).

Palczakokształtne
Chiromyiformes
Anthony & Coupin, 1931[1]
Ilustracja
Przedstawiciel infrarzędu – palczak madagaskarski (D. madagascariensis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

naczelne

Podrząd

lemurowe

Infrarząd

palczakokształtne

Synonimy
Rodziny

2 rodziny (w tym 1 wymarła) – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Infrarząd obejmuje jeden współcześnie żyjący gatunek zamieszkujący Madagaskar[7].

Podział systematyczny

edytuj

Do infrarzędu należy jedna współcześnie występująca rodzina[8][7][6]:

Opisano również rodzinę wymarłą[9]:

oraz rodzaj wymarły o niepewnej pozycji systematycznej i niesklasyfikowany w żadnej z powyższych rodzin[10]:

  • Propotto Simpson, 1967 – jedynym przedstawicielem był Propotto leakeyi Simpson, 1967.

Przypisy

edytuj
  1. R. Anthony & P. Coupin. Tableau résumé ́d’une classification générique des Primates fossiles et actuels. „Bulletin du Museum national d’histoire naturelle”. 2e série. 3, s. 568, 1931. (fr.). 
  2. E.D. Cope. On the mutual relations of the bunotherian Mammalia. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 35, s. 79, 1883. (ang.). 
  3. F. Ameghino. Contribución al conocimiento de los mamiferos fósiles de la República Argentina. „Acta de la Academia Nacional de Ciencias Exactas”. 6, s. 102, 1889. (hiszp.). 
  4. H.V. Vallois: Traite de Zoologie. Anatomie, systématique, biologie. Cz. 17: Mammifères. Les ordres: anatomie, éthologie, systématique. Paris: Masson, 1955, s. 1854–2206. (fr.).
  5. P.M. Butler. Macroscelidea, Insectivora and Chiroptera from the Miocene of East Africa. „Palaeovertebrata”. 14 (3), s. 175, 1984. (ang.). 
  6. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 33. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  7. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 160. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  8. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-07]. (ang.).
  9. E.L. Simons & D.T. Rasmussen. A remarkable cranium of Plesiopithecus teras (Primates, Prosimii) from the Eocene of Egypt. „Proceedings of the National Academy of Sciences”. 91 (21), s. 9946, 1994. DOI: 10.1073/pnas.91.21.9946. (ang.). 
  10. G.G. Simpson. The Tertiary lorisiform primates of Africa. „Bulletin of the Museum of Comparative Zoology”. 136 (3), s. 50, 1967. (ang.).