Palazzo Parisio w Naxxar
Palazzo Parisio, czasem nazywany Palazzo Scicluna,[1] a oficjalnie Palazzo Parisio and Gardens (Pałac Parisio z ogrodami) – pałac w Naxxar na Malcie. Został zbudowany jako domek myśliwski w 1733, i był używany jako letnia lub stała rezydencja, koszary oraz college, zanim został kupiony przez markiza Sciclunę w 1898. Markiz upiększył budynek na początku XX w., przekształcając go w pałac. Dzisiaj Palazzo Parisio i ogrody go otaczające są w dobrym stanie, i są otwarte dla publiczności.
 Fasada frontowa Palazzo Parisio | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
29, Victory Square Naxxar NXR1700 |
| Typ budynku |
Domek myśliwski |
| Styl architektoniczny | |
| Ukończenie budowy |
1733 |
| Odbudowano |
1900-1907 |
| Właściciel |
rodzina Scicluna |
Położenie na mapie Malty  | |
Położenie na mapie Morza Śródziemnego  | |
 35°54′53,8″N 14°26′39,3″E/35,914944 14,444250
| |
| Strona internetowa | |
Historia
edytujPalazzo Parisio był oryginalnie zbudowany w 1733 jako domek myśliwski. Zleceniodawcą budowy był Wielki Mistrz Antonio Manoel de Vilhena. Po jego śmierci przeszedł na własność Zakonu Szpitalników, a później w ręce rodziny Parisio, która używała go jako letnią rezydencję. W końcu stał się on stałą rezydencją Paola Parisio Muscati.[2] W 1798, podczas francuskiej okupacji Malty, pałac służył krótko jako koszary.[3]
W 1856 pałac przeszedł w ręce rodziny Micallef. W 1880 wydzierżawili oni pałac Jezuitom, którzy używali go jako college. Jezuici planowali zakup budynku, lecz umowa nigdy nie została sfinalizowana, i 12 czerwca 1898 markiz Giuseppe Scicluna nabył pałac za kwotę £1500.[2]
Markiz zatrudnił grupę włoskich architektów, rzeźbiarzy i malarzy, na czele z Carlo Sada (ur. 1855) i Annibale Lupi (ur. 1869), do upiększenia pałacu w stylu barokowym i pompejańskim.[4] Prace rozpoczęły się w 1900, i były w olbrzymiej części ukończone w 1906, kiedy markiz wraz z rodziną wprowadził się do pałacu. Scicluna zmarł 14 lutego 1907, zanim remont został w pełni ukończony, i rodzina powróciła do swojej pierwotnej rezydencji w San Pawl tat-Tarġa.[2] Marmury zostały wyrzeźbione i położone przez pracowników z Sycylii w 1902, pod nadzorem Giuseppe Velentiego.[5] Między pracownikami był Baltassare Armato, jego syn Domenico Armato, Francesco Bondin i Andrea De Stefano.[6] Główne freski na suficie były wykonywane przez Giacomo Olzai i Filippo Fortunato Venuti, obydwaj z Rzymu[6] i zostały ukończone w 1902.[5] Wśród wykonawców dekoracji znaleźli się też Giulio Moschetti i Vincenzo Cardona.[4]
Pałac i jego ogrody są otwarte teraz dla publiczności, i są także miejscem uroczystości weselnych. W pałacu ulokowane są również dwie restauracje.[7]
Pałac jest uznany przez Malta Environment and Planning Authority jako zabytek narodowy klasy 1, a jego wznoszące się podejście - klasy 2.[3] Pałac jest również umieszczony na liście National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands pod nr 01205.[8]
Architektura
edytuj
Fasada Pallazo Parisio posiada duże drzwi, z obu stron których znajduje się kolumna. Kolumny podpierają otwarty balkon, nad którego drzwiami (na wysokości pierwszego piętra) umieszczony jest herb Scicluny.[8]
Wnętrze jest bogato dekorowane freskami, rzeźbami, kolumnami, kandelabrami i innymi dziełami sztuki.[7] Sala balowa jest pozłacana, i uważana jest za unikat na Malcie.[9] Pałac został określony jako "miniatura Wersalu".[10]
Ogrody
edytuj
Pałac oryginalnie posiadał olbrzymie ogrody, lecz ich rozmiar został zredukowany, aby zrobić miejsce dla części byłego terenu targów międzynarodowych. Ciągle istnieją obok pałacu ogrody włoskie, i teraz są atrakcją turystyczną oraz miejscem przyjęć weselnych.[3]
Ogrody pałacowe zawierają ponad 60 gatunków roślin, w tym Ceiba speciosa, Erythrina crista-galli, Jacaranda oraz Sapindus.[11]
Są częścią Grandi Giardini Italiani, sieci ogrodów w stylu włoskim[12].
La Taverna Del Marchese
edytuj
La Taverna Del Marchese (Tawerna pod Markizem) jest nazwana na cześć Markiza (wł. Marchese) Giuseppe Scicluny. Znajduje się w podziemiach Palazzo Parisio. Tawerna została zaprojektowana na sklep z winami, kiedy Naxxar było w dużej mierze zależne od rolnictwa, przynoszącego duże dochody rolnikom. Tawerna zmieniła swoje przeznaczenie, kiedy markiz, w czasie II wojny światowej, udostępnił ją społeczności lokalnej jako schron podczas nalotów bombowych. Będąc zaprojektowana jako skład win, tawerna jest szersza niż zwykłe prywatne schrony lotnicze, np. takie, jak w Palazzo Nasciaro, służyła zatem również jako podziemny szpital ogólny, z przeznaczeniem dla regionu Naxxar oraz żołnierzy brytyjskich. Równocześnie markiz udostępnił Dragonara Palace, aby również służył jako szpital. Dziś nazwa tawerny upamiętnia osobę markiza. Duża część tawerny jest udostępniona publiczności, niektóre rodzaje broni są pokazane w mini-muzeum. Pewna część podziemi wykorzystywana jest jako kuchnia dla pałacowych restauracji[13][14][15][16].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Foti, Anna "La sacra Effige tra storia e leggende" ReggioTV (12.09.2015). Zarchiwizowano z oryginału 19 Lis 2015 (wł.)
- ↑ a b c "Company History" Palazzo Parisio. Dostęp 3 Paź 2015 (ang.)
- ↑ a b c "One World - Protecting the most significant buildings, monuments and features of the Maltese islands (10)" Times of Malta (20.06.2009). (ang.)
- ↑ a b Bonaci, Giuseppe Schembri "PALAZZO PARISIO (and a mug of tea around the corner)", The Malta Independent (05.01.2015). Dostęp 24 Kwi 2016 (ang.)
- ↑ a b Paul Catania. "A village at the turn of the twentieth century - Naxxar". „Melita Historica”. XV, s. 310, 2010. ISSN 1021-6952.
- ↑ a b Paul Catania. "A village at the turn of the twentieth century - Naxxar". „Melita Historica”. XV, s. 321, 2010. ISSN 1021-6952.
- ↑ a b Juliet Rix: Malta and Gozo. Wyd. 2. Bradt Travel Guides, 2013, s. 234. ISBN 978-1-84162-452-5. (ang.).
- ↑ a b "Palazzo Parisio" (PDF). National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands. Dostęp 3 Paź 2015 (ang.)
- ↑ "Request for old photos, stories of Palazzo Parisio" Times of Malta (19.08.2012). Dostęp 3 Paź 2015 (ang.)
- ↑ "Palazzo Parisio" www.mydestination.com. Dostęp 3 Paź 2015 (ang.)
- ↑ "Palazzo Parisio Gardens" www.malta.com. Dostęp 3 Paź 2015 (ang.)
- ↑ Grandi Giardini Italiani. palazzoparisio.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-21)]. - palazzoparisio.com
- ↑ "Palazzo Parisio and Gardens" Trip Advisor. Dostęp 25 Kwi 2016 (ang.)
- ↑ "The Cellars of Palazzo Parisio were used during WWII as an air raid shelter" Trip Advisor. Dostęp 25 Kwi 2016 (ang.)
- ↑ Paul McDonald: Malta's Greater Siege & Adrian Warburton DSO* DFC** DFC (USA). Pen and Sword, 2015, s. 32. ISBN 978-1-4738-6008-7.
- ↑ "Westerly, Volume 40" University of Western Australia Press (1995), s. 43. Dostęp 25 Kwi 2016 (ang.)