Pagoda Daqin (chiń. 大秦塔) – znajduje się w wiosce Tayu (塔峪村) nieopodal miasteczka Louguan (楼观镇) w prowincji Shaanxi, dwa kilometry od świątyni Louguantai (楼观台), ważnego sanktuarium taoizmu. Uważa się ją za najstarszą zachowaną budowlę chrześcijańską w Chinach. Została wzniesiona w 640 roku przez wyznawców Asyryjskiego Kościoła Wschodu, czyli nestorian. Nazwa Daqin pochodzi od chińskiego określenia terenów Cesarstwa rzymskiego lub Persji, pojawiającego się w chińskich dokumentach z I i II wieku[1]. Mianem Daqin określano również misje chrześcijańskie przybywające do Chin.

Pagoda Daqin
大秦塔
Ilustracja
Państwo

 Chiny

Miejscowość

wieś Tayu (塔峪村)

Typ budynku

pagoda

Ukończenie budowy

640

Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pagoda Daqin”
34°02′49″N 108°18′00″E/34,046944 108,300000

Historia

edytuj

Uważa się, że w pobliżu pagody musiały się dawniej mieścić inne zabudowania, być może cały chrześcijański klasztor. Sam fakt wzniesienia świątyni obcej religii nieopodal ważnego taoistycznego sanktuarium poświęconego Laozi wiele mówi o tolerancji religijnej w tangowskich Chinach. Za potomków Laozi (identyfikowanego jako Li Dan) uważali się bowiem władcy panującej rodziny Li.

Trudny moment dla pagody i chińskich chrześcijan nadszedł w okresie po rządach cesarzowej Wu Zetian, która próbowała podważyć rolę taoizmu i wynieść buddyzm. Spowodowało to ostrą reakcję wpływowego taoistycznego kleru, której ofiarą padł buddyzm, a także inne obce wyznania. Prześladowania chrześcijan, jakie miały miejsce w Chinach około 845 roku, sprawiły, iż świątynia została opuszczona. Znacznie później, bo w XIV wieku stała się świątynią buddyjską. Trzęsienie ziemi w 1556 roku doprowadziło do częściowego uszkodzenia pagody, między innymi zasypania jej podziemnej części i zniszczenia schodów prowadzących na wyższe poziomy. Świątynia została opuszczona przez buddystów[2]. W 1999 roku brytyjski uczony Martin Palmer zbadał pagodę, której pilnowała sędziwa mniszka buddyjska. Na górnej kondygnacji odkrył rzeźbę przedstawiającą narodziny Chrystusa, dowód na ponad 1300-letnią historię chrześcijaństwa w Chinach.

Pagoda dzisiaj

edytuj

Zwiedzającym udostępniono najniższe piętro pagody, na którym mieści się buddyjska kaplica nadzorowana przez jednego mnicha. Na pierwszym piętrze zachowała się rzeźba narodzin Chrystusa, a na drugim figura identyfikowana jako Jonasz u bram Niniwy. W pobliskim pawilonie wystawiono eksponaty znalezione w pobliżu pagody i związane z religiami wschodu: taoizmem i buddyzmem. W pobliżu pagody ustawiono również kopię steli z Xi’anu.

Pagodzie Daqin i chrześcijaństwu w Chinach poświęcony był jeden z odcinków historycznej serii BBC "A History of Christianity"[3].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Vesta Sarkhosh Curtis, Sarah Stewart: The age of the Parthians. London: I.B.Tauris & Co. Ltd., 2007, s. 98-99. ISBN 978-1-84511-406-0.
  2. Glen L. Thompson: Christ on the Silk Road. The Evidences of Nestorian Christianity in Ancient China. Touchstone Magazine. [dostęp 2011-07-30]. (ang.).
  3. A History of Christianity. bbc.co.uk. [dostęp 2011-07-30]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Martin Palmer, The Jesus Sutras: Rediscovering the Lost Religion of Taoist Christianity, London: Piatkus, 2001, ISBN 0-7499-2250-8, OCLC 59510630.
  • Konrad Godlewski, Pagoda Narodzenia Pańskiego, "Duży Format", 7.11.2002; str. 18