Pałac w Kończycach Wielkich
Pałac w Kończycach Wielkich – zabytkowy pałac w stylu francuskiego baroku mieszczący się w Kończycach Wielkich w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Hażlach.
 nr rej. A/271/78 z dnia 25 stycznia 1978[1]
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Zamkowa 22 |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
Położenie na mapie gminy Hażlach  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego  | |
 49°50′16,5″N 18°38′38,5″E/49,837917 18,644028
| |
Historia
edytujPierwotna siedziba szlachecka w Kończycach Wielkich powstała zapewne na początku XV wieku i wzniesiona została przez Korniców. Następnie wieś była własnością Mniszchów z Kończyc, Karwińskich z Karwiny i Bludowskich z Błędowic. W ręce Wilczków wieś weszła w wyniku małżeństwa Ewy Bludowskiej z Mikołajem Wilczkiem z Dobrej Ziemicy na początku XVII wieku. Nowy właściciel wybudował nowy zamek a obok ufundował drewnianą kaplicę pw. Opatrzności Bożej, w 1776 r. zastąpiona murowaną z fundacji Harasowskich z Harasowa. Z 1806 roku pochodzi najstarszy zachowany wizerunek zamku, posiadał on wówczas dach mansardowy. Od Harasowskich majątek kończycki na początku XIX wieku zakupił Jan Józef Antoni hrabia Larisch von Mönnich. W 1862 w pałacu zasiadł jego wnuk, hrabia Eugeniusz. W 1865 r. ożenił się z Marią hrabianką Deym von Střitež i z tej okazji przebudował zamek w pałac stylizowany na neorenesansową toskańską willę. W 1878 r. zmarła hrabina Maria, a w 1880 r. hrabia Eugeniusz osieracając trzy córki, w tym ośmioletnią Gabrielę, ostatnią właścicielkę pałacu. W 1893 r. wyszła za adiutanta cesarza Feliksa hrabiego von Thuna und Hohensteina, co po raz kolejny przyczyniło się modernizacji pałacu, który otrzymał francuski barokowo-klasycystyczny styl, otoczony krajobrazowym parkiem ze sztucznym stawem. Dama cesarskiego dworu, wielka filantropka, fundatorka jednego z pawilonów Szpitala Śląskiego w Cieszynie, zapisała się w pamięci mieszkańców Kończyc Wielkich jako „Dobra Pani”. W 1945 majątek Gabrieli von Thun und Hohenstein został skonfiskowany przez władze ludowe, które w 1952 r. utworzyły w pałacu państwowy dom dziecka.[2] W 2007 pałac został sprzedany trzem biznesmenom, którzy zamierzali w nim umiejscowić hotel[3], czego nie zrealizowano i obiekt ponownie został wystawiony na sprzedaż pod koniec 2010 roku[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.
- ↑ Weronika Szewczyk: Wokół Beskidu Śląskiego - przewodnik turystyczny. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo "Compass", 2012, s. 27. ISBN 978-83-7605-333-2.
- ↑ Wojciech Trzcionka: Pałac zamieni się w hotel. [w:] gazetacodzienna.pl [on-line]. 2007-12-28. [dostęp 2010-10-22].
- ↑ Kup sobie pałac. [w:] ox.pl [on-line]. 2010-12-20. [dostęp 2010-30-12].
Bibliografia
edytuj- Mariusz Makowski: Szlacheckie siedziby na Śląsku Cieszyńskim. Cieszyn: Regio/Muzeum Śląska Cieszyńskiego, 2005, s. 181. ISBN 80-239-6051-2.