Owczarek chorwacki

Owczarek chorwacki – rasa psów należących do psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Podlega próbom pracy.

Owczarek chorwacki

Owczarek chorwacki
Inne nazwy	Hrvatski ovčar, Croatian Sheepdog
Kraj patronacki	Chorwacja
Wymiary
Wysokość	40 - 50 cm
Klasyfikacja
FCI	Grupa I, sekcja 1.1, nr wzorca 277
UKC	Grupa 6 - Herding Dog (wzorzec według FCI)
Wzorce rasy
FCI

Rys historyczny

Regularna hodowla owczarka chorwackiego rozpoczęła się 1935 roku, przez FCI rasa została uznana w 1969 roku. Psy te i spokrewnione z nimi rasy, takie jak Mudi i Pumi, były i są licznie spotykane na terenach Węgier, Słowenii i Chorwacji.

Wygląd

W swojej ojczyźnie występuje w dwóch odmianach wielkościowych:

• mniejszej (wysokość do 44 centymetrów),
• większej (powyżej 50 centymetrów).

Szata i umaszczenie

Umaszczenie jest czarne, z dopuszczalnymi na piersiach i łapach białymi znaczeniami. Szata jest lekko falująca, o włosie średnio długim, nigdy nie sfilcowanym.

Charakter i usposobienie

Jest energiczny i chętny do współpracy, zadania wykonuje szybko i z entuzjazmem. Może sprawiać problemy przy braku zajęcia. Przy odpowiedniej socjalizacji nie ma problemów z obcymi, lecz też nie spoufala się z nimi i wybiera sobie jednego pana.

Użytkowość

Od dawna owczarek chorwacki wykorzystywany był jako wszechstronny pies zaganiający i pilnujący stad owiec i bydła. Współcześnie także pełni te funkcje, zwłaszcza na terenach Chorwacji. Ze zwierzętami pracuje blisko. Oprócz pasterstwa, świetnie sprawdza się w psich sportach typu agility, z racji na swoją szybkość i zwinność. Może również z powodzeniem startować w konkursach posłuszeństwa.

Bibliografia

• Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5. Brak numerów stron w książce
• Hans Räber, Encyklopedia psów rasowych, tom I, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 1999