Otarka

Otarka
	Neophoca
	J.E. Gray, 1866
	; Przedstawiciel rodzaju – otarka australijska (N. cinerea)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	drapieżne
Podrząd	psokształtne
Infrarząd	Arctoidea
Nadrodzina	Phocoidea
Rodzina	uchatkowate
Rodzaj	otarka
	Typ nomenklatoryczny
	Arctocephalus lobatus J.E. Gray, 1828 (= Otaria cinerea Péron, 1816)
Gatunki
	2 gatunki (w tym wymarły) – zobacz opis w tekście
	2 gatunki (w tym wymarły) – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies

Otarka^[2] (Neophoca) – rodzaj ssaków z rodziny uchatkowatych (Otariidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje jeden gatunek występujący u wybrzeży Australii^[3]^[4]^[5].

Morfologia

Długość ciała samic 130–180 cm, samców 250 cm; masa ciała samic 61–105 kg, samców 200–300 kg; długość ciała noworodków 60–70 cm o masie ciała 6,4–7,9 kg^[4]^[6].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1866 roku angielski zoolog John Edward Gray w artykule poświęconym czaszkom uchatek opublikowanym na łamach The Annals and magazine of natural history^[1]. Na gatunek typowy Gray wyznaczył (oznaczenie monotypowe) otarkę australijską (N. cinerea).

Etymologia

Neophoca: gr. νεος neos ‘nowy’; rodzaj Phoca Linnaeus, 1758 (foka)^[7].

Podział systematyczny

Do rodzaju należy jeden występujący współcześnie gatunek^[8]^[6]^[3]^[2]:

Neophoca cinerea (Péron, 1816) – otarka australijska

Opisano również gatunek wymarły żyjący w plejstocenie^[9]^[10]:

Neophoca palatina King, 1983

Przypisy

↑ ^a ^b J.E. Gray. Notes on the skulls of sea bears and sea lions (Otariidae) in the British Museum. „The Annals and magazine of natural history”. Third Series. 18 (105), s. 231, 1866. (ang.).
↑ ^a ^b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 153. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 440. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ ^a ^b M. Webber: Family Otariidae (Eared Seals). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 4: Sea Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2014, s. 97. ISBN 978-84-96553-93-4. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Neophoca. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-19]. (ang.).
↑ ^a ^b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 675. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 454, 1904. (ang.).
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-18]. (ang.).
↑ †Neophoca palatina King 1983 (Australian sea lion). Fossilworks: The Paleobiology Database. [dostęp 2021-05-20]. (ang.).
↑ J.E. King. The Ohope skull—a new species of Pleistocene sealion from New Zealand. „New Zealand Journal of Marine and Freshwater Research”. 17 (2), s. 120, 1984. DOI: 10.1080/00288330.1983.9515990. (ang.).

[Gray-1] J.E. Gray. Notes on the skulls of sea bears and sea lions (Otariidae) in the British Museum. „The Annals and magazine of natural history”. Third Series. 18 (105), s. 231, 1866. (ang.).

[Cichocki&inni-2] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 153. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-3] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 440. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[Webber-4] M. Webber: Family Otariidae (Eared Seals). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 4: Sea Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2014, s. 97. ISBN 978-84-96553-93-4. (ang.).

[Wilson&Reeder-5] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Neophoca. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-19]. (ang.).

[amw-6] Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 675. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

[Palmer-7] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 454, 1904. (ang.).

[mdd-8] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-18]. (ang.).

[fossilworks-9] †Neophoca palatina King 1983 (Australian sea lion). Fossilworks: The Paleobiology Database. [dostęp 2021-05-20]. (ang.).

[King-10] J.E. King. The Ohope skull—a new species of Pleistocene sealion from New Zealand. „New Zealand Journal of Marine and Freshwater Research”. 17 (2), s. 120, 1984. DOI: 10.1080/00288330.1983.9515990. (ang.).

[2]

[1]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]