Otarie (Q28)francuski okręt podwodny z początku XX wieku, czternasta zamówiona jednostka typu Naïade. Została zwodowana 16 kwietnia 1904 roku w stoczni Arsenal de Rochefort(inne języki) i w tym samym roku przyjęta w skład Marine nationale. Okręt skreślono z listy floty 21 maja 1914 roku.

Otarie (Q28)
Ilustracja
„Otarie” w La Rochelle w 1904 r.
Klasa

okręt podwodny

Typ

Naïade

Historia
Stocznia

Arsenal de Rochefort(inne języki)

Wodowanie

16 kwietnia 1904

 Marine nationale
Wejście do służby

1904

Wycofanie ze służby

21 maja 1914

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


70,5 tony
73,5 t

Długość

23,7 m

Szerokość

2,2 m

Zanurzenie

2,6 m

Zanurzenie testowe

30 m

Rodzaj kadłuba

jednokadłubowy

Materiał kadłuba

stal

Napęd
1 silnik benzynowy o mocy 57 KM
1 silnik elektryczny o mocy 95 KM
1 śruba
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


7,25 węzła
6 w.

Zasięg

powierzchnia: 200 Mm przy 5,5 w.
zanurzenie: 30 Mm przy 4 w.

Uzbrojenie
2 torpedy
Wyrzutnie torpedowe

2 x 450 mm (zewnętrzne)

Załoga

12

Projekt i dane taktyczno–techniczne

edytuj

„Otarie” zamówiony został na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1900 roku[1]. Okręt został zaprojektowany przez inż. Gastona Romazzottiego(inne języki)[2]. Po raz pierwszy we francuskich okrętach podwodnych do napędu w położeniu nawodnym użyto silnika benzynowego, co jednak zaowocowało niewielkim zasięgiem[1][2].

„Otarie” był małym okrętem podwodnym o konstrukcji jednokadłubowej. Długość całkowita wykonanej ze stali jednostki wynosiła 23,7 metra, szerokość 2,2 metra i zanurzenie 2,6 metra[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 70,5 tony, a w zanurzeniu 73,5 tony[1][2]. Okręt napędzany był na powierzchni przez silnik benzynowy Panhard et Levassor o mocy 57 koni mechanicznych (KM)[1][2]. Napęd podwodny zapewniał silnik elektryczny SEE o mocy 95 KM[1][2]. Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 7,25 węzła na powierzchni i 6 węzłów w zanurzeniu[1][2]. Zasięg wynosił 200 Mm przy prędkości 5,5 węzła w położeniu nawodnym oraz 30 Mm przy prędkości 4 węzłów pod wodą[1][2]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 30 metrów[3].

Okręt wyposażony był w dwie zewnętrzne wyrzutnie torped kalibru 450 mm, bez torped zapasowych[1][2]. Załoga okrętu składała się z 12 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].

Budowa i przebieg służby

edytuj

„Otarie” zbudowany został w Arsenale(inne języki) w Rochefort[1][2]. Okręt został zwodowany 16 kwietnia 1904 roku[1][2] i w tym samym roku wszedł do służby[3]. Jednostka otrzymała numer burtowy Q28[1]. Koszt budowy okrętu wyniósł 365 000 franków[1].

Okręt pełnił służbę na wodach Morza Śródziemnego do 21 maja 1914 roku, kiedy został skreślony z listy floty[1][2].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k l m n o Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 207.
  2. a b c d e f g h i j k l m Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 78.
  3. a b Ivan Gogin: NAÏADE submarines (1904 - 1905). NAVYPEDIA. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Ivan Gogin: NAÏADE submarines (1904 - 1905). NAVYPEDIA. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).