Ostafi Bohdanowicz Wołłowicz

podkanclerzy litewski, marszałek nadworny litewski, kasztelan trocki

Ostafi (Eustachy) Bohdanowicz Wołłowicz herbu Bogoria (zm. 20 listopada 1587 roku[1]marszałek hospodarski i podskarbi ziemski litewski, podkanclerzy litewski i marszałek nadworny (1561–1569), zaufany Zygmunta Augusta, szczególnie w zatargach z carem Iwanem Groźnym o Inflanty, członek komisji przygotowującej redakcję II Statutu Litewskiego, kasztelan trocki (1569), przeciwnik unii lubelskiej, którą jednak podpisał, był wyznawcą kalwinizmu[2].

Ostafi (Eustachy) Bohdanowicz Wołłowicz
Ilustracja
Herb
Bogoria
Rodzina

Wołłowiczowie herbu Bogoria

Data śmierci

20 listopada 1587

Ojciec

Bohdan Wołłowicz

Żona

Teodora Sapieha

Dzieci

Raina (Regina) Wołłowiczówna

Życiorys

edytuj

Podpisał dyplom elekcji Henryka III Walezego[3]. Podpisał konfederację warszawską 1573 roku[4]. W czasie elekcji 1575 roku był zwolennikiem arcyksięcia Ernesta. głosował na cesarza Maksymiliana II Habsburga[5]. Potem pogodził się z Batorym i wziął udział w wyprawie połockiej. Od 1579 r. kanclerz Wielkiego Księstwa Litewskiego (1579–1587), kasztelan wileński. Podczas trzeciej elekcji (1587) protestował przeciw dokonaniu wyboru Zygmunta Wazy bez udziału Litwy, wkrótce jednak przechylił się na jego stronę. Jako starosta wohyński ufundował dwór królewski w Wohyniu.

W latach 50. XVI w., zapewne pod wpływem bliskiej współpracy z Mikołajem Radziwiłłem Czarnym a później Mikołajem Radziwiłłem Rudym zainteresował się sprawami religijnymi. Porzucił prawosławie dla protestantyzmu, zwolennik kalwinizmu, później braci polskich. W roku 1562 wyłożył środki na wydanie dwóch dzieł Szymona Budnego w języku ruskim: O opravdanii grešnago čeloveka pered Bogom oraz Katichisis to est nauka starodavnaja christianskaja[6].

Na sejmie bielskim 1564 roku był świadkiem wydania przywileju bielskiego przez króla Zygmunta II Augusta[7].

Żoną Ostafiego była Teodora Sapieżanka córka wojewody nowogródzkiego Pawła Sapiehy ich jedyne dziecko córka Raina (Regina) poślubiła 14 maja 1570 Seweryna Bonera kasztelana krakowskiego. i starostę rabsztyńskiego[8].

Przypisy

edytuj
  1. Karol Żojdź, Stronnictwo Zygmunta III Wazy w Wielkim Księstwie Litewskim w latach 1603-1621, Warszawa 2018, s. 320.
  2. Karol Żojdź, Stronnictwo Zygmunta III Wazy w Wielkim Księstwie Litewskim w latach 1603-1621, Warszawa 2018, s. 320.
  3. Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae. T.1 cz.1-2, Wilno 1758, s. 456.
  4. Włodzimierz Budka, Kto podpisał konfederację warszawską 1573 R.?, w: Reformacja w Polsce. R.1 1921 nr 4, s. 318.
  5. Ewa Dubas-Urwanowicz, Koronne zjazdy szlacheckie w dwóch pierwszych bezkrólewiach po śmierci Zygmunta Augusta, Białystok 1998, s. 294
  6. Elżbieta Bagińska. Instrukcje dotyczące organizacji życia religijnego w dobrach kanclerza litewskiego Ostafiego Wołłowicza w drugiej połowie XVI wieku. „Biuletyn Historii Pogranicza”. nr 12, s. 5, 6, 2012. Polskie Towarzystwo Historyczne Oddział w Białymstoku. ISSN 1641-0033. 
  7. Statut Litewski : drugiej redakcyi (1566) = Statutum Lituanicum : alterius editionis, Archiwum Komisji Prawniczej t. VII, Kraków 1900, s. 312.
  8. Tadeusz Wasilewski "Testament Ostafiego Wołłowicza"