Olimpiada (Wierbiecka)
Olimpiada, imię świeckie Jelena Konstantinowna Wierbiecka (ur. 1875 w Wierbieckach, zm. 2 czerwca 1938 w Połtawie) – mniszka prawosławna, ihumenia, święta męczennica Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
| Jelena Wierbiecka | |
| ihumenia | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1875 |
| Data i miejsce śmierci |
2 czerwca 1938 |
| Przełożona monasteru Narodzenia Matki Bożej w Kozielszczynie | |
| Okres sprawowania |
1916–1929 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
17 maja 1915 |
Życiorys
edytujPochodziła z rodziny chłopskiej z guberni połtawskiej. Jej matka Maria Fiodorowna urodziła ją w wieku piętnastu lat. Ukończyła progimnazjum w Kobilakach, przez pół roku była pomocnicą nauczycielki w klasie przygotowawczej w tejże szkole. Cztery lata później, w 1893, wstąpiła jako posłusznica do monasteru Narodzenia Matki Bożej w Kozielszczynie. Oboje rodzice przyszłej ihumeni wstąpili do monasterów. Jej ojciec żył w jednym z klasztorów w Kijowie, był wielkim schimnikiem; nie jest znane jego imię zakonne. Matka, Maria Fiodorowna, w 1917 wstąpiła do monasteru Narodzenia Matki Bożej w Kozielszczynie, przyjmując imię Atanazja[1].
Postrzyżyn mniszych Jeleny Wierbieckiej dokonał 17 maja 1915 biskup połtawski i perejasławski Teofan, nadając jej imię Olimpiada. Jako posłusznica, a następnie mniszka zajmowała się prowadzeniem księgowości i wykonywała obowiązki sekretarki, była jedną z najbliższych współpracownic ihumeni Olimpiady (Dmitrijewej). 2 marca 1916, rok po jej śmierci, na mocy jednogłośnej decyzji mniszek potwierdzonej przez Świątobliwy Synod Rządzący, przejęła po niej kierowanie monasterem i została podniesiona do godności ihumeni. Swoje obowiązki sprawowała do likwidacji klasztoru przez władze radzieckie w 1929. Przez pewien czas kontynuowała życie mnisze w skicie w miejscowości Obitok, razem z grupą innych mniszek i pod kierunkiem archimandryty Aleksandra (Pietrowskiego). W 1932 również ta placówka monasterska została zlikwidowana. Od tej pory ihumenia Olimpiada żyła w Połtawie, zaczęła też gromadzić wokół siebie mniszki z innych zlikwidowanych monasterów oraz prawosławne kobiety pragnące żyć we wspólnocie. W ten sposób utworzyła niewielką nielegalną wspólnotę mniszą[1].
W marcu 1938 została aresztowana przez NKWD, następnie skazana na śmierć za prowadzenie agitacji antyradzieckiej i udział w „antyradzieckiej organizacji faszystowskiej”. Została rozstrzelana w czerwcu tego samego roku w zbiorowej egzekucji razem z niemal czterdziestoma innymi osobami[1]. W 1990 została oficjalnie zrehabilitowana[1].
Wspomnienie liturgiczne świętej mniszki Olimpiady przypada 2 czerwca według kalendarza juliańskiego[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Олимпиада (Вербецкая), игумения Козельщинского монастыря. [dostęp 2014-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-16)].