Okręty podwodne typu Aigrette

Okręty podwodne typu *Aigrette*
Kraj budowy	Francja
Stocznia	Arsenal de Toulon(inne języki)
Zbudowane	2
Użytkownicy	Marine nationale
Typ poprzedzający	Sirène
Typ następny	„Omega”
Służba w latach	1908-1919
Wyrzutnie torpedowe:; • zewnętrzne	; 4 x 450 mm
Załoga	14 oficerów i marynarzy
Wyporność:
• na powierzchni	178 ton
• w zanurzeniu	253 tony
Zanurzenie testowe	30 m
Długość	35,85 m
Szerokość	4,04 m
Zanurzenie	2,63 m
	Napęd:
	1 silnik Diesla o mocy 150 KM; 1 silnik elektryczny o mocy 130 KM; 1 śruba
Prędkość:; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 9,25 węzła; 6,2 węzła
Zasięg:
• na powierzchni	powierzchnia: 1300 Mm przy 8 w.; zanurzenie: 65 Mm przy 3,8 w.
	Multimedia w Wikimedia Commons

Okręty podwodne typu Aigrette – francuskie okręty podwodne z początku XX wieku i okresu I wojny światowej. W latach 1903–1908 w stoczni Arsenal de Toulon(inne języki) zbudowano dwa okręty tego typu. Jednostki weszły w skład Marine nationale w latach 1905–1908. Ze służby wycofano je w listopadzie 1919 roku.

Projekt i dane taktyczno–techniczne

Okręty podwodne typu Aigrette zaprojektowane zostały przez inż. Maxime’a Laubeufa i stanowiły rozwinięcie jego poprzedniego projektu – okrętów typu Sirène^[1]^[2]^[3]. Oprócz większych wymiarów i wyporności, na okrętach w miejsce napędu parowego zamontowano silnik Diesla^[1].

Jednostki typu Aigrette były małymi okrętami podwodnymi o konstrukcji dwukadłubowej. Długość całkowita wynosiła 35,85 metra, szerokość 4,04 metra i zanurzenie 2,63 metra^[2]^[4]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 178 ton, a w zanurzeniu 253 tony^[1]^[2]^[4]. Okręty napędzane były na powierzchni przez silnik Diesla o mocy 150 koni mechanicznych (KM)^[1]^[2]. Napęd podwodny zapewniał silnik elektryczny o mocy 130 KM^[1]^[2]^[4]. Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 9,25 węzła na powierzchni i 6,2 węzła w zanurzeniu^[1]^[2]^[4]. Zasięg wynosił 1300 Mm przy prędkości 8 węzłów w położeniu nawodnym oraz 65 Mm przy prędkości 3,8 węzłów pod wodą (23 Mm przy prędkości maksymalnej 6,2 w.)^[1]^[2]^[4]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 30 metrów, zaś czas zanurzenia 4 minuty^[2]^[5].

Okręty wyposażone były w cztery zewnętrzne wyrzutnie torped kalibru 450 mm (w tym dwie systemu Drzewieckiego), bez torped zapasowych^[1]^[4]^[6]. Załoga jednego okrętu składała się z 14 oficerów, podoficerów i marynarzy^[1]^[4]^[7].

Budowa

Obie jednostki zbudowane zostały w Arsenale(inne języki) w Tulonie^[1]^[2]^[4]. Stępki okrętów położono w 1903 roku^[4], zostały zwodowane w 1904 roku^[1]^[2], a ukończono je w latach 1905-1908^[4]. Nazwy okrętów nawiązywały do czapli i bociana^[7]. Okręty otrzymały numery burtowe Q38 i Q39^[2].

Okręt	Stocznia	Początek budowy	Wodowanie	Wejście do służby
„Aigrette” (Q38)	Arsenal de Toulon	1903	23 stycznia 1904	1905-1908
„Cigogne” (Q39)	Arsenal de Toulon	1903	11 listopada 1904	1905-1908

Przebieg służby

W okresie I wojny światowej okręty pełniły służbę na Morzu Śródziemnym („Cigogne”) i na wodach kanału La Manche („Aigrette”)^[2]^[4]^[a]. W listopadzie 1919 roku zostały skreślone z listy floty^[1]^[2]^[4].

Uwagi

↑ Paul E. Fontenoy podaje, że „Aigrette” służył na Morzu Śródziemnym^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 79.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 208.
↑ John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: 1990, s. 200.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 134.
↑ Ivan Gogin: AIGRETTE submarines (1905). NAVYPEDIA. [dostęp 2016-11-22]. (ang.).
↑ J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 536.
↑ ^a ^b Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2016-11-21]. (ang.).

Bibliografia

Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
Ivan Gogin: AIGRETTE submarines (1905). NAVYPEDIA. [dostęp 2016-11-22]. (ang.).
Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).
John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).
Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2016-11-21]. (ang.).

[8] Paul E. Fontenoy podaje, że „Aigrette” służył na Morzu Śródziemnym^[1].

[fon79-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 79.

[con1921-208-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 208.

[jan200-3] John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: 1990, s. 200.

[fre134-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 134.

[nav-5] Ivan Gogin: AIGRETTE submarines (1905). NAVYPEDIA. [dostęp 2016-11-22]. (ang.).

[goz536-6] J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 536.

[navfr-7] Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2016-11-21]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[a]