Okręgowe ligi polskie w piłce nożnej (1952)
Okręgowe rozgrywki w piłce nożnej w sezonie 1952 odbywały się w 17 okręgach, a ich najwyższym poziomem była klasa wojewódzka. Mistrzowie województw oraz mistrzowie Łodzi i Warszawy rozegrali mecze barażowe o prawo gry w II lidze. Jednak w związku z reorganizacją II ligi i stworzeniem nowej III ligi makroregionalnej ostatecznie żaden zespół nie awansował do II ligi. Natomiast awans do nowej III ligi uzyskało w sumie 68 drużyn.
| |||
Szczegóły | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Organizator | |||
Poziom ligowy |
Trzeci | ||
Liczba zespołów |
co najmniej 589 w 17 okręgach |
Poziomy rozgrywkowe w sezonie 1952 | ||
---|---|---|
Rozgrywki | P | Nazwa |
Centralne | I | I Liga |
II | II Liga | |
Okregowe (17 okręgów) |
III | 1 Klasa Wojewódzka |
IV | 2 Klasa Wojewódzka | |
V | 3 Klasa Wojewódzka | |
VI | 4 Klasa Wojewódzka |
Rozgrywki okręgowe
edytujDecyzją PZPN-u, w klasie wojewódzkiej, niezależnie od wyników w poprzednim sezonie, mogły wystąpić wszystkie kluby, które posiadały co najmniej 4 drużyny (dwie seniorów, po jednej juniorów i trampkarzy).
Szczegółowe wyniki podane są w Suplemencie[1] do „Klubowej historii polskiej piłki nożnej”.
Mistrzowie województw oraz mistrzowie Łodzi i Warszawy również uzyskali awans do III ligi.
Białostocka klasa wojewódzka
edytuj- Mistrz: GWKS Ełk
Bydgoska klasa wojewódzka
edytuj- Mistrz: Stal Nakło nad Notecią
- Awans do III ligi: Unia Inowrocław
Gdańska klasa wojewódzka
edytuj- Mistrz: Flota Gdynia
- Awans do III ligi: Gwardia Gdańsk
Katowicka klasa wojewódzka
edytuj- Mistrz: Stal Czechowice
- Wicemistrz: Spójnia Katowice
- Awans do III ligi: Górnik Brzozowice-Kamień, Górnik Katowice, Górnik Niwka, Stal Chorzów, LZS Podlesie, Stal Bobrek (Bytom), Stal Gliwice, Stal Rybnik oraz KS Częstochowa
Kielecka klasa wojewódzka
edytuj- Mistrz: Stal Skarżysko-Kamienna
- Awans do III ligi: LZS Suchedniów
Koszalińska klasa wojewódzka
edytuj- Mistrz: Budowlani Człuchów
Krakowska klasa wojewódzka
edytuj- Mistrz: Unia Borek (Kraków)
- Awans do III ligi: Kolejarz Nowy Sącz, Kolejarz Wieliczka, Spójnia Bieżanów, Spójnia Kraków, Spójnia Nowy Targ, Stal Żywiec, Unia Kraków, Unia Oświęcim oraz Włókniarz Andrychów
Lubelska klasa wojewódzka
edytuj- Mistrz: KS Zamość
- Awans do III ligi: Stal Lublin, Budownlani Lublin oraz Ogniwo Lublin
Łódzka klasa wojewódzka
edytuj- Mistrz Łodzi: Kolejarz Łódź
- Mistrz województwa: Włókniarz Pabianice
- Awans do III ligi: Gwardia Łódź oraz Unia Piotrków Trybunalski
Olsztyńska klasa wojewódzka
edytuj- Mistrz: GWKS Olsztyn
- Awans do III ligi: Gwardia Olsztyn
Opolska klasa wojewódzka
edytuj- Mistrz: Włókniarz Prudnik[2]
- Awans do III ligi: Ogniwo Nysa, Kolejarz Kluczbork, Gwardia Opole, Unia Kędzierzyn oraz LZS Chróścice
Poznańska klasa wojewódzka
edytuj- Mistrz: Gwardia Kalisz
- Awans do III ligi: Budowlani Poznań, Ogniwo Poznań, Spójnia Gniezno oraz Gwardia Poznań
Rzeszowska klasa wojewódzka
edytuj- Mistrz: GWKS Rzeszów
- Awans do III ligi: Ogniwo Rzeszów, Spójnia Jarosław, Stal Rzeszów oraz Kolejarz Przemyśl
Szczecińska klasa wojewódzka
edytuj- Mistrz: Gwardia Ib Szczecin
- W III lidze zagrał pierwszy zespół Gwardii Szczecin, który został zdegradowany z II ligi
- Awans do III ligi: Kolejarz Szczecin oraz Kolejarz Goleniów
Warszawska klasa wojewódzka
edytuj- Mistrz Warszawy: Stal Okęcie (Warszawa)
- Mistrz województwa: Kolejarz Pruszków
- Awans do III ligi: Budowlani Warszawa oraz Kolejarz Wołomin
Wrocławska klasa wojewódzka
edytuj- Mistrz: OWKS Wrocław
- Awans do III ligi: Spójnia Lubań, Stal Świebodzice, Włókniarz Chojnów oraz Ogniwo Wrocław
Zielonogórska klasa wojewódzka
edytuj- Mistrz: Kolejarz Gorzów Wielkopolski
- Awans do III ligi: Spójnia Żary
Baraże o II ligę
edytujZgodnie z regulaminem[3] w walce o II ligę w sezonie 1953 każdy mistrz wojewódzki (oraz dodatkowo mistrz Łodzi i Warszawy), a także wicemistrz województwa katowickiego musiał zagrać baraż z tą drużyną II ligi w sezonie 1952 z tego samego województwa, która spośród innych drużyn tego województwa znalazła się na najniższym miejscu w tabeli (z wyjątkiem województw bydgoskiego, katowickiego, krakowskiego oraz miasta Warszawy, w których w barażach zagrała przedostatnia drużyna, gdyż ostatnia została zdegradowana automatycznie).
Mecze barażowe rozgrywane były system mecz i rewanż, a przy jednakowej liczbie punktów to drużyna z II ligi zachowała miejsce w lidze bez względu na stosunek bramek.
Pierwsze spotkania odbywały się na boisku mistrza 1 Klasy Województwa, a drugie na boisku drużyny II ligi.
Uwagi:
- Gwardia Słupsk wygrała baraż walkowerem, gdyż mistrz województwa koszalińskiego (Budowlani Człuchów) został wyłoniony zbyt późno
- Mistrz województwa opolskiego (Włókniarz Prudnik) nie rozegrał barażu, ponieważ jedyny przedstawiciel tego województwa w II lidze (Odra Opole) awansował do I ligi
- Nie rozgrywano barażu w województwie szczecińskim między pierwszym, a rezerwowym zespołem Gwardii Szczecin.
Ostatecznie po decyzji o zmniejszeniu II ligi do 14 drużyn, wszystkie drużyny grające w barażach, oprócz Lotnika Warszawa, zagrały w nowo utworzonej III lidze.
Utworzenie III ligi
edytujNa początku 1953 roku władze sekcji piłki nożnej GKKF podjęły decyzję o zmniejszeniu II ligi do 14 drużyn oraz o otworzeniu 2 lig wojewódzkich i 6 międzywojewódzkich stanowiących nową III ligę. Głównym celem było podniesienie poziomu gry[6]. Spowodowało to, że żadna drużyna nie awansowało do II ligi, a decyzją Przewodniczącego GKKF do III ligi zakwalifikowano łącznie 68 drużyn[7] grających w 1 Klasie Wojewódzkiej w sezonie 1952.
Przypisy
edytuj- ↑ https://web.archive.org/web/20160412181951fw_/http://goxo.pl/hp-sup-13.pdf (strony 191-204).
- ↑ https://sbc.org.pl/Content/354088/30.pdf
- ↑ http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1952/nr024/directory.djvu
- ↑ http://pbc.biaman.pl/Content/3810/gazeta_bialostocka_nr289_1952.pdf
- ↑ Mecz powtórzony, ponieważ pierwszy mecz (1-1) został uznany za towarzyski: http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1952/nr094/directory.djvu.
- ↑ http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1953/nr012/directory.djvu
- ↑ http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1953/nr013/directory.djvu