Wikipedia

Okęcie Lotnisko

osiedle w dzielnicy Włochy w Warszawie
Artykuł ten został zgłoszony do umieszczenia na stronie głównej w rubryce „Czy wiesz”.
Pomóż nam go sprawdzić: oceń zgłoszoną nominację.

Okęcie Lotnisko, Okęcie-Lot, Okęcie, Okęcie I lub Osiedle Hynka-Komitetu Obrony Robotników – osiedle mieszkaniowe w dzielnicy Włochy w Warszawie[1][2][3][4][5].

Okęcie Lotnisko
Ilustracja
Osiedle widziane z powietrza, od strony północno-wschodniej (ul. Żwirki i Wigury)
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miasto

Warszawa

Dzielnica

Włochy

Data budowy

1952–1956 (I etap)
1958–1961 (II etap)

Architekt

Zdzisław Forkasiewicz
(I etap),
Jerzy Baumiller,
Jan Zdanowicz (II etap)

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Okęcie Lotnisko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Okęcie Lotnisko”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Okęcie Lotnisko”
Ziemia52°10′56″N 20°58′36″E/52,182222 20,976667
Multimedia w Wikimedia Commons

Położenie i charakterystyka

edytuj

Osiedle znajduje się w stołecznej dzielnicy Włochy, na obszarze Miejskiego Systemu Informacji Okęcie[6][7]. Jest usytuowane między ulicami Franciszka Hynka, Żwirki i Wigury i Komitetu Obrony Robotników, a także terenami ogródków działkowych[8]. Jego powierzchnia wynosi 12,3 hektara[8]. Osiedle według pierwotnych planów miało służyć pracownikom związanym z przemysłem lotniczym[9].

Wybudowane zostało w dwóch etapach[8]. Pierwszy został zrealizowany w latach 1952–1956 (według innego źródła: 1950–1955[10]) zgodnie z projektem Zdzisława Forkasiewicza[8]. Powstało wtedy 271 lokali mieszkalnych (794 izby) a łączna kubatura wyniosła 79 854 m³[10]. Drugi wybudowano w latach 1958–1961, a jego głównymi architektami byli Jerzy Baumiller i Jan Zdanowicz[8]. Łącznie powstało 1760 mieszkań przewidzianych dla około 6 tys. osób[8]. Budynki mają po 4 kondygnacje, wybudowano je w technologii wielkoblokowej „Ż” z elewacjami z cegły silikatowej[8]. Ich niewielka wysokość związana jest bliskością lotniska[4]. Elementami wyróżniającymi osiedle są kolorowe balkony i zejścia do ogródków na parterze[5].

Zabudowę mieszkaniową uzupełniły przedszkole, szkoła podstawowa (od 1991 roku mieści się tu Społeczna Szkoła Podstawowa nr 30[11]) i lokale usługowo-handlowe[8].

Osiedle otaczają i przecinają ulice, których patronami są Polacy związani z lotnictwem: Franciszek Żwirko, Stanisław Wigura, Franciszek Hynek, Stefan Drzewiecki, Czesław Tański i Kazimierz Zarankiewicz[4]. Ponadto na osiedlu znajdują się ulice: Astronautów i Szybowcowa[7].

Zespół mieszkaniowy początkowo stanowił własność miejską[4][10], w 1970 roku włączony został do zasobów Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej „Ochota”[12].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 274.
  2. ↑ Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1977, s. 175. OCLC 831027217.
  3. ↑ Rada miasta stołecznego Warszawy, Uchwała nr XXV/697/2020 Rady miasta stołecznego Warszawy z dnia 16 stycznia 2020 r. w sprawie zasad i warunków sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, „Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego”, 30 stycznia 2020, s. 58.
  4. ↑ a b c d Lech Chmielewski: Przewodnik warszawski. Gawęda o nowej Warszawie. Warszawa: Agencja Omnipress i Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita”, 1987, s. 94–95. ISBN 83-85028-56-0.
  5. ↑ a b Tomasz Pawłowski, Okęcie, Rakowiec, czy Jelonki – tam też budowała WSM, „Życie WSM” (5 (427)), listopad 2021, s. 1, 6, ISSN 1734-7785 [dostęp 2024-09-05].
  6. ↑ Dzielnica Włochy − Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie [online] [dostęp 2024-09-03].
  7. ↑ a b Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2024-09-05].
  8. ↑ a b c d e f g h Barbara Petrozolin-Skowrońska (red.), Encyklopedia Warszawy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 568, ISBN 83-01-08836-2.
  9. ↑ Robert Gawkowski: Moja Dzielnica Włochy, historia Włoch i Okęcia. Warszawa: Urząd Dzielnicy Włochy m.st. Warszawy, 2010, s. 207. ISBN 978-83-928365-1-3. [dostęp 2024-09-05]. (pol.).
  10. ↑ a b c Barbara Orlańska, Andrzej Dobrucki, Wacław Orzeszkowski, Jan Kazimierz Zieliński: Warszawskie osiedla ZOR. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1968, s. 153.
  11. ↑ Społeczna Szkoła Podstawowa nr 30 STO w Warszawie - o nas [online] [dostęp 2024-09-05].
  12. ↑ Wiktor Zając, Wyrosły z WSM, „Życie WSM” (1 (400)), luty 2017, s. 6, ISSN 1734-7785 [dostęp 2024-09-05].
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Okęcie_Lotnisko&oldid=74770809”