Nowy Jiczyn

miasto powiatowe w Czechach
(Przekierowano z Nový Jičín)

Nowy Jiczyn (cz. Nový Jičín, niem. Neutitschein[1]) – miasto powiatowe w Czechach w południowo-zachodniej części kraju morawsko-śląskiego, siedziba powiatu Nowy Jiczyn. Gospodarcze i kulturalne centrum Kravařska[2]. Liczba mieszkańców: ok. 23 tys., a powierzchnia ok. 44 km². Jest częścią przemysłowej aglomeracji ostrawsko-frydeckiej. Gospodarka to przede wszystkim przemysł lekki i rolnictwo.

Nowy Jiczyn
Nový Jičín
Ilustracja
Rynek
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Czechy

Kraj

 morawsko-śląski

Powiat

Nowy Jiczyn

Burmistrz

Jaroslav Dvořák

Powierzchnia

44,71 km²

Wysokość

285 m n.p.m.

Populacja (2011)
• liczba ludności


23 909

Kod pocztowy

741 01

Tablice rejestracyjne

T

Podział miasta

7 dzielnic

Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego
Mapa konturowa kraju morawsko-śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Nowy Jiczyn”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, po prawej znajduje się punkt z opisem „Nowy Jiczyn”
Ziemia49°35′42″N 18°00′46″E/49,595000 18,012778
Strona internetowa

Miasto położone jest nad rzeką Jičínką, prawym dopływem Odry. Administracyjnie podzielone jest na 7 dzielnic, z tego niektóre wyraźnie o charakterze wiejskim.

Zabytkowe Masarykovo náměstí jest historycznym centrum Nowego Jiczyna. Atrakcją turystyczną miasta jest muzeum kapeluszy mieszczące się w dawnym zamku Žerotínów.

Historia

edytuj

Osada powstała zapewne pod koniec XIII w. Po raz pierwszy była wzmiankowana w roku 1313, już jako miasto targowe[3]. Rozwinęła się przy funkcjonującej już wówczas drodze handlowej, prowadzącej z Hranic w Bramie Morawskiej przez Stary Jiczyn i dalej przez Příbor i Cieszyn do Krakowa. W 1397 r. stosowana już była nazwa „Nowy Jiczyn” dla odróżnienia od Starego Jiczyna, który był bardzo istotnym centrum dla rozwijającego się w XIII wieku zakątka Moraw w trójkącie między Odrą, Ostrawicą a pasmem Radhošťa Beskidu Morawsko-Śląskiego. Początkowo Nowy Jiczyn stanowił część feudalnego "państwa" starojiczyńskiego, należącego do Krawarskich z Krawarz, a następnie (od 1500 r.) do rodu Żerotinów. W 1503 r. miasto zostało zniszczone przez pożar, jednak w następnych latach odbudowało się, a dzięki rozwojowi rzemiosła, a zwłaszcza sukiennictwa, na tyle wzbogaciło, że w 1558 r. mieszczanie mogli je wykupić z rąk Żerotinów. Odtąd Nowy Jiczyn był wolnym miastem. W międzyczasie zawitały do miasta idee reformacji, znaczna część mieszkańców przyjęła luteranizm, a w 1543 r. wybudowała zbór. Gdy po wybuchu wojny trzydziestoletniej mieszkańcy poparli protestanckiego króla Czech Fryderyka V, ten nadał w 1620 r. Nowemu Jiczynowi tytuł i przywileje miasta królewskiego[3].

Według austriackiego spisu ludności z 1900 roku Nowy Jiczyn miał 12003 mieszkańców, z czego większość (10654) była niemieckojęzyczna a mniejszość (1088) czeskojęzyczna, pod względem religijnym większość stanowili katolicy (11560), znaczniej mniej było żydów (253) i ewangelików (186)[4]. Było to wysunięte najdalej na południowy wschód miasto zwartego osadnictwa niemieckiego od strony Sudetów i jako takie było częścią Kraju Sudetów.

W 1790 r. zmarł tu austriacki marszałek Gideon Ernst von Laudon. W 1799 r. w trakcie kampanii włoskiej zatrzymał się tu rosyjski feldmarszałek Aleksandr Suworow[2]. Z końcem 1805 r. dążąc na pole bitwy pod Austerlitz przez miasto przejechali car Aleksander I i generał Michaił Kutuzow[2].

Urodził się tu Adam hr. Feliks Maria Romer (ur. 5 stycznia 1892, zm. 14 sierpnia 1965) – polski oficer, publicysta, polityk.

Galeria

edytuj

Miasta partnerskie

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Mapa "Grossdeutsches Reich Sudetenländer". ok. 1942. [dostęp 2023-07-12]. (niem.).
  2. a b c Ota Anders, Miloslav Baláš, Jaroslav Bača, Antonín Bendl i in.: Beskydy. Turisctický průvodce ČSSR. Svazek 8. wyd. Olympia, Praha 1982, s. 268-271
  3. a b Piotr Nowicki: Beskid Śląsko-Morawski. Przewodnik turystyczny. Warszawa: Wydawnictwo PTTK "Kraj", 1997, s. 123-128, seria: Góry za miedzą. ISBN 83-7005-387-4.
  4. Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, X. Mähren. Wien: 1906.

Linki zewnętrzne

edytuj