North American FJ Fury

North American FJ-2 Fury
	; FJ-2 Fury w barwach US Marines
	Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	North American
Typ	pokładowy samolot odrzutowy
Załoga	1
	Historia
Data oblotu	27 grudnia 1951
Wycofanie ze służby	1962
	Dane techniczne
Napęd	1 silnik General Electric J47-GE-2 turbojet
Ciąg	26,7 kN
	Wymiary
Rozpiętość	11,31 m (dla FJ-2)
Długość	11,45 m (dla FJ-2)
Wysokość	4,14 m (dla FJ-2)
Powierzchnia nośna	26,7 m²(dla FJ-2)
	Masa
Własna	5353 kg (dla FJ-2)
Startowa	8523 kg (maksymalna, dla FJ-2)
	Osiągi
Prędkość maks.	1088 km/h (dla FJ-2)
Prędkość wznoszenia	2204 m/min (dla FJ-2)
Pułap	14 300 m (dla FJ-2)
Zasięg	1593 km (dla FJ-2)
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	4 działka kal. 20 mm
	Użytkownicy
	US Navy, USMC
	Rzuty
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2014-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

North American FJ Fury – rodzina amerykańskich samolotów pokładowych, FJ-1 był drugim operacyjnym samolotem odrzutowym w służbie US Navy (pierwszym był McDonnell FH-1 Phantom).

Oryginalnie został zamówiony w 1944 jako XJF-1, a prace nad nowym samolotem rozpoczęły wytwórnie lotnicze Douglas i Vought. XJF-1 był dolnopłatem o klasycznej konstrukcji, z prostymi skrzydłami i podwoziem trójkołowym z kołem przednim. Napęd stanowił pojedynczy silnik turboodrzutowy. Zbudowano tylko 30 seryjnych egzemplarzy FJ-1 Fury, mimo że pierwotne zamówienie opiewało na 100 sztuk. Samoloty testowano z pokładu lotniskowca USS Boxer, ale w służbie zostały wyparte przez Grumman F9F Panther. Ostatnie egzemplarze wycofano w 1953. Pierwszy prototyp, XP-86 późniejszego myśliwca USAF North American F-86 Sabre, w którym zastosowano już skrzydło skośne był oparty na „Furii”. Na bazie F-86 powstała rodzina samolotów pokładowych FJ-2, FJ-3 i FJ-4 Fury, których łącznie wyprodukowano 1115 sztuk.

Wersje

XFJ-1: Trzy prototypy, silnik General Electric J35-GE-2 (17 kN).
FJ-1: Jednomiejscowy samolot myśliwski, silnik Allison J35-A-2 (17,8 kN), sześć karabinów M2 (12,7 mm); 30 sztuk.
XFJ-2: Trzy prototypy.
FJ-2 Fury: Jednomiejscowy pokładowy samolot myśliwsko-bombowy ze składanymi skrzydłami, napędzany silnikiem General Electric J47-GE-2; 200 sztuk.
FJ-3 Fury (od 1962 F-1C): Wariant FJ-2 z silnikiem Wright J65-W-2 (34,7 kN) lub J65-W-4 (34 kN); 538 sztuki.
FJ-3M Fury (od 1962 MF-1C): Samoloty zmodernizowane do przenoszenia pocisków AIM-9 Sidewinder; 194 sztuki.
FJ-3D (od 1962 DF-1C): Samoloty przebudowane do sterowania dronami Regulus.
FJ-3D2 (od 1962 DF-1D): Samoloty przebudowane do sterowania dronami F9F-6K Cougar.
XFJ-4: Dwa prototypy ze zmodyfikowanym kadłubem, silnik J65-W-4.
YFJ-4: Oznaczenie dla jednego FJ-4 w fazie testów.
FJ-4 Fury (od 1962 F-1E): Samolot myśliwsko-bombowy, silnik Wright J65-W-16A (34 kN); 150 sztuk.
FJ-4B Fury (od 1962 AF-1E): Samolot szturmowy z sześcioma węzłami podwieszeń, 222 sztuki.
FJ-4F Fury: Dwa egzemplarze przebudowane do testów z przyspieszaczem rakietowym i dodatkowym zbiornikiem.

FJ-2 Fury na lotniskowcu USS Coral Sea (1955)

FJ-4B-Fury w barwach US Navy