Nicolas Bay
Nicolas Bay (ur. 21 grudnia 1977 w Saint-Germain-en-Laye) – francuski polityk i samorządowiec, były sekretarz generalny Frontu Narodowego, poseł do Parlamentu Europejskiego VIII, IX i X kadencji.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
21 grudnia 1977 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk |
Życiorys
edytujZ wykształcenia prawnik, kształcił się na Université de Paris X. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach organizacji młodzieżowej Frontu Narodowego (FNJ), pod koniec lat 90. przeszedł do Narodowego Ruchu Republikańskiego (MNR), który założył Bruno Mégret[1]. Pełnił w jego ramach funkcję sekretarza generalnego[2]. W 2001 po raz pierwszy został wybrany do rady miejskiej w Sartrouville[3]. W 2008 po wycofaniu się dotychczasowego lidera MNR z polityki zamierzał przejąć przywództwo w partii i nawiązać współpracę z FN[2], jednakże decyzją biura krajowego MNR został wykluczony z tego ugrupowania[4].
W 2009 powrócił do Frontu Narodowego, został sekretarzem partii w departamencie Sekwana Nadmorska, a w 2010 radnym Górnej Normandii i przewodniczącym klubu radnych FN. W 2012 objął stanowisko zastępcy sekretarza generalnego partii[3][1].
W 2014 Nicolas Bay uzyskał mandat eurodeputowanego VIII kadencji[5], w jej trakcie został współprzewodniczącym grupy Europy Narodów i Wolności[6]. Również w 2014 objął obowiązki sekretarza generalnego FN[7].
W 2015 i 2021 wybierany w skład rady regionalnej Normandii (kandydował też bezskutecznie na prezydenta regionu)[8][9]. W 2019 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach do PE[10].
W lutym 2022 zadeklarował wsparcie dla Érica Zemmoura w wyborach prezydenckich w tym samym roku; został też wiceprzewodniczącym powołanej przez tegoż partii Reconquête[11]. W czerwcu 2024 z jej ramienia utrzymał mandat eurodeputowanego na kolejną kadencję[12]. W tym samym miesiącu poparł współpracę ze Zjednoczeniem Narodowym w rozpisanych przez prezydenta wyborach parlamentarnych, za co został przez Érica Zemmoura wykluczony z partii[13].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Nicolas Bay, ex-mégrétiste et figure émergente du FN. lemonde.fr, 29 grudnia 2012. [dostęp 2014-06-14]. (fr.).
- ↑ a b Bruno Mégret se retire de la vie politique. lefigaro.fr, 20 maja 2008. [dostęp 2014-06-14].
- ↑ a b Nicolas Bay. frontnational.com. [dostęp 2014-06-14]. (fr.).
- ↑ Décision du BN du 23 sept 08. m-n-r.fr, 23 września 2008. [dostęp 2014-06-14].
- ↑ Résultats européennes: la liste de nos nouveaux élus. leparisien.fr, 26 maja 2014. [dostęp 2014-06-14]. (fr.).
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2019-03-17].
- ↑ FN: la discrète ascension de Nicolas Bay. lemonde.fr, 30 listopada 2014. [dostęp 2016-03-27]. (fr.).
- ↑ Elections régionales et des assemblées de Corse, Guyane et Martinique 2015. interieur.gouv.fr. [dostęp 2021-06-28]. (fr.).
- ↑ Elections régionales et des assemblées de Corse, Guyane et Martinique 2021. interieur.gouv.fr. [dostęp 2021-06-28]. (fr.).
- ↑ Européennes: découvrez les 79 nouveaux députés français. lejdd.fr, 26 maja 2019. [dostęp 2019-05-27]. (fr.).
- ↑ Marie-Pierre Bourgeois: Après son ralliement à Éric Zemmour, Nicolas Bay nommé vice-président de Reconquête. bfmtv.com, 18 lutego 2022. [dostęp 2022-02-18]. (fr.).
- ↑ Elections européennes 2024: voici les 81 députés européens élus dimanche soir en France. sudouest.fr, 10 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-10]. (fr.).
- ↑ Législatives 2024: Marion Maréchal „prend acte” de son exclusion de Reconquête par Eric Zemmour. francetvinfo.fr, 12 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-18]. (fr.).