Nicola Canali

duchowny katolicki, kardynał

Nicola Canali (ur. 6 czerwca 1874 w Rieti, zm. 3 sierpnia 1961 w Watykanie) – włoski kardynał protodiakon.

Nicola Canali
Kardynał diakon
Ilustracja
Portret z 1938 roku
Herb duchownego Semper fidelis
Zawsze wierny
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

6 czerwca 1874
Rieti

Data i miejsce śmierci

3 sierpnia 1961
Watykan

Miejsce pochówku

Kościół św. Onufrego w Rzymie

Penitencjarz Większy
Okres sprawowania

1941–1961

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

31 marca 1900

Kreacja kardynalska

16 grudnia 1935
Pius XI

Kościół tytularny

San Nicola in Carcere

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Zasługi RFN

Ogłosił wybór kardynała Roncaliego (Jana XXIII) na papieża, a następnie w dniu 4 listopada 1958 koronował go na schodach bazyliki watykańskiej. Nicola Canali studiował w Rzymie teologię i filozofię. 31 marca 1900 przyjął święcenia kapłańskie. W 1935 Pius XI mianował go kardynałem diakonem San Nicola in Carcere Tulliano. Uczestniczył w dwóch konklawe (1939 i 1958). Wielki penitencjariusz od 15 października 1941. W latach 1949–1961 pełnił funkcję Wielkiego Mistrza Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie[1].

Kardynał Canali był ostatnim kardynałem, który nigdy nie przyjął święceń biskupich. Papież Jan XXIII ustanowił prawo, że każdy kardynał powinien być biskupem, a jeśli w jakich okolicznościach ich nie miał, to powinien je natychmiast przyjąć.

Został pochowany w kościele św. Onufrego w Rzymie[2].

Przypisy

edytuj
  1. Henryk Gapski: Bożogrobcy w Polsce. Krótki zarys dziejów i stan obecny. oessh.pl. [dostęp 2023-08-18].
  2. Nicola Canali. info.roma.it. [dostęp 2023-08-21]. (wł.).

Bibliografia

edytuj