Motorfyrskib No. II
Motorfyrskib No. II – latarniowiec o kadłubie z klepek dębowych obitych blachą miedzianą, napędzany dwucylindrowym silnikiem dwusuwowym, zwodowany w Danii w 1916. Pełnił służbę pływającego znaku żeglugowego przy jutlandzkich portach. Jednostka była malowana w kolory duńskiej flagi: na czerwonym kadłubie wymalowano podłużny biały pas biegnący wzdłuż, przecięty na śródokręciu pionowym białym pasem. Zasięg światła wynosił 11 Mm, w latach 1917–1969 statek nosił różne nazwy, następnie był pływającą restauracją. W 2009 zatonął przy nabrzeżu dawnej Stoczni Gdańskiej, skąd został wydobyty w grudniu 2018.
 Wrak latarniowca Motorfyrskib No. II w gdańskiej stoczni, 2014 | |
| Dane podstawowe | |
| Typ | |
|---|---|
| Historia | |
| Stocznia |
Rasmus Møller Værft, Fåborg, Dania |
| Data wodowania | |
| Data wycofania ze służby | |
| Dane techniczne | |
| Wyporność |
342 t |
| Długość całkowita (L) |
33,58 m |
| Szerokość (B) |
6,82 m |
| Zanurzenie (D) |
3,47 m |
| Wysokość (H) |
11 m |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik |
dwucylindrowy dwusuwowy 125 KM[1] |
Kalendarium i zmiany nazwy
edytuj- 1917–1920 statek nosił nazwę „Gilleleje Flak N”, stacjonował przy porcie w Gilleleje.
- 1920–1927 jako „Graadyb” zakotwiczony na podejściu do portu w Esbjergu.
- 1927–1930 „Horns-Rev” na płyciźnie Horns Rev.
- 1930–1939 pod nazwą „Vyl” na akwenie Vyl, 40 km na zachód od portu w Esbjergu.
- 1946–1947 jako „SW-1” zakotwiczony 40 km na zachód od portu Thyborøn.
- 1947–1969 ponownie nazwany „Vyl” powrócił na obszar Vyl.
- 1978 statek został zakupiony przez klub żeglarski Dragrr Sailing Club, pełnił funkcję statku klubowego.
- 1985 jednostkę nabył Arp Hansen, który przebudował ją na pływającą restaurację, zacumowaną w pobliżu Nyhavn Hotel w Kopenhadze.
- koniec lat 90. – właścicielem został Jorgen Olsen, dalsza kontynuacja funkcji restauracyjnej do 2005.
- 29 września 2006 statek rozpoczął podróż na holu do Gdańska, dokąd przybył 2 października. W stoczni został umieszczony w suchym doku, gdzie kadłub poddano remontowi.
- 16 września 2009 statek przycumowany przy nabrzeżu spółki Drewnica Development zatonął, ale wkrótce został podniesiony.
- 3 listopada 2009 ponownie zatonął w basenie dawnej Stoczni Gdańskiej[2][3].
- 6 grudnia 2018 statek został wydobyty z dna; jego dalsze przeznaczenie jest aktualnie nieznane[4].
Podobną jednostką jest zbudowany w 1912 Horns Rev (Motorfyrskib No. I), stojący w prywatnym muzeum (Museumsfyrskib) w porcie w Esbjerg w południowej Danii. Jest on najstarszym na świecie, największym i najlepiej zachowanym statkiem latarniowym[5].
Przypisy
edytuj- ↑ Motorfyrskib No. II. oficynamorska.pl. [dostęp 2014-02-22].
- ↑ Zagłada latarniowca Motorfyrskib No 2. oficynamorska.pl. [dostęp 2014-02-22].
- ↑ Smutny koniec wyjątkowego latarniowca. historia.trojmiasto.pl. [dostęp 2014-02-22].
- ↑ Wydobyto zatopiony latarniowiec z basenu dawnej Stoczni Gdańskiej [online], trojmiasto.pl, 6 grudnia 2018 [dostęp 2018-12-06] (pol.).
- ↑ Esbjerg - Things to See and Do (Part 1). [dostęp 2014-02-22].
Linki zewnętrzne
edytuj- Centralne Muzeum Morskie w Gdańsku
- Lighthouse Explorer
- Pozycja wraku na popiasku.pl
- Historia Motorfyrskib No. II i pozostałych duńskich latarniowców. horns-rev.dk. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-30)].
- Zdjęcia lotnicze wraku. gdanskzgory.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-07)].
- Zatopiony latarniowiec w Stoczni Gdańskiej. latarnica.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-15)].