Moszczenica (dopływ Bzury)

rzeka w Polsce, dopływ Bzury

Moszczenica (dawniej Moszczanka, ze staropol. mościć – w pierwotnym znaczeniu: utwardzać grunt do łatwiejszego przejścia[potrzebny przypis]) – rzeka, prawy dopływ Bzury[2] o długości 55,08 km[3] i powierzchni dorzecza ok. 515 km².

Moszczenica
Ilustracja
Moszczenica pod Wolą Branicką
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

woj. łódzkie

Rzeka
Długość 55,08 km
Powierzchnia zlewni

515 km²

Źródło
Miejsce w okolicach wsi Byszewy
Wysokość

190 m n.p.m.

Współrzędne

51°49′17,5″N 19°38′00,2″E/51,821528 19,633389

Ujście
Recypient Bzura
Miejsce

na południe od Orłowa-Kolonii

Wysokość

ok. 93,5 m n.p.m.[1]

Współrzędne

52°07′54,1″N 19°33′49,8″E/52,131694 19,563833

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”

Charakterystyka

edytuj

Źródła rzeki znajdują się w okolicach wsi Byszewy na wys. 190 m n.p.m. W początkowym biegu, na terenie Parku Krajobrazowego Wzniesień Łódzkich, płynie ona na północ, wcinając się prostopadle w kolejne poziomy wysoczyznowe. Powstały w ten sposób charakterystyczne, występujące na przemian odcinki doliny o stosunkowo stromych stokach i znacznym nachyleniu (4-5‰) – przypominając wtedy rzeki wyżynne – oraz odcinki szerszej doliny na spłaszczeniach terenu. W okolicach Strykowa, w strefie przejściowej między Wyżyną Łódzką a Pradoliną Warszawsko-Berlińską, Moszczenica zmienia swój bieg na północno-zachodni. Pomiędzy Swędowem a Wolą Branicką rzeka podcina lewy brzeg wysoki na 10 m, porośnięty gęstym lasem, poprzecinany parowami i wąwozami, w którym wyznaczono rezerwat przyrody Grądy nad Moszczenicą, natomiast na prawym brzegu położone są piaszczyste wydmy porośnięte jałowcami i świetlistym lasem mieszanym, graniczące ze wsią Kębliny. Po kilkunastu kilometrach rzeka ponownie skręca na północ. Poniżej Rogoźna wypływa na bezleśną, lekko falistą Równinę Łowicko-Błońską, a następnie wpada do Bzury. Lewymi dopływami rzeki są Borchówka, Struga Dobieszkowska (Młynówka), Kiełmiczanka, prawym dopływem jest Malina. Sieć ta powstała u schyłku zlodowacenia Warty, a doliny uformowały się w okresach interglacjałów oraz w holocenie.

Osobny artykuł: Zalew w Strykowie.

Zbudowane w Cesarce i Strykowie zbiorniki uregulowały poziom wody w Moszczenicy, który przedtem ulegał dużym wahaniom (od 72 cm w 1947 r. do 300 cm w 1957 r. na wodowskazie w Strykowie, stwarzając co roku poważne zagrożenie dla niżej położonych zagród.[potrzebny przypis]

Przyroda

edytuj

Wody Moszczenicy mieszczą się w II i III klasie czystości. Są one stosunkowo czyste mikrobiologicznie[styl do poprawy], największe przekroczenia dotyczą stężenia fosforanów. W okolicach wsi Kębliny znajdują się żeremie bobra (Castor fiber).[potrzebny przypis]

Rola rzeki w historii i kulturze

edytuj

Osadnictwo człowieka w dorzeczu Moszczenicy pojawiło się w paleolicie. W Średniowieczu w dolinie Moszczenicy wytapiano żelazo w tzw. kuźnicach oraz przygotowywano węgiel drzewny w tzw. mielerzach.[potrzebny przypis] Później nad rzeką rozwinęło się młynarstwo. Dolina rzeki jest terenem letniskowym i wycieczkowym dla mieszkańców aglomeracji łódzkiej.[potrzebny przypis] Jarosław Iwaszkiewicz w cyklu "Podróże do Polski" (1977) zamieścił opowiadanie "Dolina Moszczenicy" opisujące przedwojenne krajobrazy wokół tej rzeki, obserwowane podczas pieszych wycieczek.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj