Moczarnica argentyńska

Moczarnica argentyńska
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	żabieńcowce
Rodzina	żabiściekowate
Rodzaj	moczarnica
Gatunek	moczarnica argentyńska
	Nazwa systematyczna
	Egeria densa Planch.; Ann. Sci. Nat., Bot. sér. 3, 11:80. 1849
Synonimy
	Elodea argentinensis, Anacharis densa, Philotria densa;
	Elodea argentinensis, Anacharis densa, Philotria densa;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Moczarnica argentyńska^[3], moczarka kanadyjska^[4] (Egeria densa Planch) – gatunek rośliny z rodziny żabiściekowatych (Hydrocharitaceae). Pochodzi z Ameryki Południowej. Jest gatunkiem inwazyjnym w Europie^[5], także w południowo-wschodniej Azji, w Australii i zachodniej części Stanów Zjednoczonych^[6].

W środowisku naturalnym występuje w wodach wolno płynących i stojących o różnym składzie chemicznym. Jest popularnie uprawiana w akwariach^[4].

Rozmieszczenie geograficzne

W warunkach naturalnych występuje w Brazylii, Urugwaju i Argentynie^[7]. Gatunek ten został jednak zawleczony do wielu krajów europejskich^[8]. Od roku 2013 notowany jest nawet na Islandii, gdzie skolonizował zbiorniki z ciepłą wodą pochodzenia geotermalnego^[7]. W Polsce po raz pierwszy stwierdzony w 2009 w Serafie, gdzie rośliny utrzymywały się w następnych latach, a następnie w Wiśle, kilkadziesiąt kilometrów poniżej ujścia Serafy^[9]. Gatunek uznany został za zadomowionego antropofita (kenofita)^[3].

Morfologia

Roślina o pędach osiągających do 80–100 cm długości. Liście wyrastają w okółkach i naprzeciwlegle. Osiągają do 3 cm długości i 0,4 cm szerokości. Są ciemnozielone i przejrzyste. Roślina dwupienna^[4].

Zastosowanie

Jedna z popularnych słodkowodnych roślin akwariowych, polecana osobom początkującym. Szybko rośnie, nie potrzebuje specjalnych zabiegów. Ceniona jako producent tlenu^[4].

Uprawa

Wymagania: Natężenie oświetlenia powinno być średnie lub wysokie. Najlepiej rośnie w wodzie chłodnej o temperaturze maksymalnej do 24 °C, o pH 5,8–9,2^[4].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-06-23] (ang.).
↑ ^a ^b ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 73, ISBN 978-83-62975-45-7 .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Christel Kasselmann: Rośliny akwariowe. Warszawa: Klub dla Ciebie, 2007, s. 64. ISBN 978-83-7404-788-3.
↑ Egeria densa(ELDDE) [online], European and Mediterranean Plant Protection Organization (ang.).
↑ David J.D.J. Mabberley David J.D.J., Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 322, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .
↑ ^a ^b Wasowicz P., Przedpelska-Wasowicz E.M., Gudmunsdottir L., Tamayo M. Vallisneria spiralis and Egeria densa (Hydrocharitaceae) in arctic and subarctic Iceland. „New Journal of Botany”. 4 (2), s. 85-89, 2014-08-01. W. S. Maney & Son Ltd. DOI: 10.1179/2042349714Y.0000000043. ISSN 2042-3489.
↑ Hussner A. Alien aquatic plant species in European countries. „Weed Research”. 52 (4), s. 297–306, 2012-06-07. DOI: 10.1111/j.1365-3180.2012.00926.x.
↑ RafałR. Krawczyk RafałR., MaciejM. Gąbka MaciejM., Egeria densa (Hydrocharitaceae) – nowy gatunek antropofita we florze Polski, „Fragmenta Floristica et Geobotanica Polonica”, 26 (1), 2019, s. 41-48, DOI: 10.35535/ffgp-2019-0004 (pol.).

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-06-23] (ang.).

[checklist-3] ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 73, ISBN 978-83-62975-45-7 .

[christel-4] Christel Kasselmann: Rośliny akwariowe. Warszawa: Klub dla Ciebie, 2007, s. 64. ISBN 978-83-7404-788-3.

[5] Egeria densa(ELDDE) [online], European and Mediterranean Plant Protection Organization (ang.).

[mabb-6] David J.D.J. Mabberley David J.D.J., Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 322, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .

[:0-7] Wasowicz P., Przedpelska-Wasowicz E.M., Gudmunsdottir L., Tamayo M. Vallisneria spiralis and Egeria densa (Hydrocharitaceae) in arctic and subarctic Iceland. „New Journal of Botany”. 4 (2), s. 85-89, 2014-08-01. W. S. Maney & Son Ltd. DOI: 10.1179/2042349714Y.0000000043. ISSN 2042-3489.

[8] Hussner A. Alien aquatic plant species in European countries. „Weed Research”. 52 (4), s. 297–306, 2012-06-07. DOI: 10.1111/j.1365-3180.2012.00926.x.

[9] RafałR. Krawczyk RafałR., MaciejM. Gąbka MaciejM., Egeria densa (Hydrocharitaceae) – nowy gatunek antropofita we florze Polski, „Fragmenta Floristica et Geobotanica Polonica”, 26 (1), 2019, s. 41-48, DOI: 10.35535/ffgp-2019-0004 (pol.).

[3]

[4]

[5]

[6]

[1]

[2]

[7]

[8]

[9]