Mistrzostwa Europy w szachach
Indywidualne mistrzostwa Europy w szachach kobiet i mężczyzn zostały po raz pierwszy rozegrane w roku 2000 i odbywają się one corocznie. Z wyjątkiem pierwszych mistrzostw kobiet, w których obowiązywał system pucharowy, wszystkie pozostałe turnieje rozegrano systemem szwajcarskim (na dystansie od 10 do 13 rund), w niektórych latach dodatkowo stosując mecze barażowe w celu ustalenia ostatecznej klasyfikacji. Polska była organizatorem trzech imprez, mistrzostw kobiet w roku 2001 (w Warszawie) i mężczyzn w latach 2005 (w Warszawie) oraz 2013 (w Legnicy).
Na dotychczasowy dorobek medalowy polskich szachistów składa się sześć medali: złoty (Bartłomiej Macieja, 2002), dwa srebrne (Radosław Wojtaszek, 2011 i 2018) oraz trzy brązowe (Tomasz Markowski, 2000; Mateusz Bartel 2015; Kacper Piorun, 2019). W konkurencji kobiet polskie szachistki zdobyły łącznie pięć medali: złoty (Monika Soćko, 2022), srebrny (Oliwia Kiołbasa, 2023) oraz trzy brązowe (Monika Soćko, 2010; Oliwia Kiołbasa, 2021; Aleksandra Malcewska, 2023).
Indywidualne mistrzostwa Europy mężczyzn w szachach
edytujIndywidualne mistrzostwa Europy kobiet w szachach
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Kolejność po 13 rundach: 1. Macieja – 9½, 2. Gagunaszwili – 9, 3. Sargissian – 9, 4. Wołkow – 9, 5. Gurewicz – 9.
Wyniki dogrywek systemem pucharowym o miejsca 2-5:
1 runda - Gurewicz-Gagunaszwili 1½-½, Wołokow-Sargissian 1½-½, 2 runda - Gurewicz-Wołkow 1½-½, Gagunaszwili-Sargissian 2-0.
Ostateczna kolejność: 1. Macieja, 2. Gurewicz, 3. Wołkow, 4. Gagunaszwili, 5. Sargissian