Mieczysław Dziubdziela

Mieczysław Dziubdziela (ur. 3 marca 1916, zm. 3 kwietnia 1991[1]) – samorządowiec, działacz PPR, pierwszy powojenny burmistrz Kłodzka w latach 19451946[2] oraz starosta powiatu kłodzkiego w 1946 roku.

Mieczysław Dziubdziela
Data urodzenia

3 marca 1916

Data śmierci

3 kwietnia 1991

Burmistrz Kłodzka
Okres

od 20 czerwca 1945
do 27 stycznia 1946

Przynależność polityczna

Polska Partia Robotnicza

Poprzednik

Johann Knüppel

Następca

Ryszard Pstrokoński

Starosta kłodzki
Okres

od 28 stycznia 1946
do 25 lipca 1946

Przynależność polityczna

Polska Partia Robotnicza

Poprzednik

Aleksander Barchacz

Następca

Wiktor Frączak

Życiorys

edytuj

W młodości wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej. W połowie maja 1945 r. został powołany przez Stanisława Piaskowskiego, wojewodę wrocławskiego na stanowisko burmistrza Kłodzka. Do miasta przybył w drugiej połowie maja, w celu objęcia urzędu i zorganizowaniu administracji polskiej w mieście[3].

 
Kamienica przy ul. Traugutta 1 – pierwsza siedziba polskich władz miejskich

Zaraz po przybyciu do Kłodzka zaadaptował na tymczasową siedzibę polskich władz miejskich budynek przy ul. Traugutta 1, który został wyznaczony przez radzieckiego komendanta miasta. Niedługo potem nowe władze miejskie otrzymały zakaz pokazywania się w mieście, co spowodowane było pojawiającymi się roszczeniami czechosłowackimi do ziemi kłodzkiej. Ostatecznie areszt domowy został cofnięty na początku czerwca po interwencji wojewody wrocławskiego u dowódcy I Frontu Ukraińskiego marszałka Iwana Koniewa[4].

20 czerwca 1945 r. ostatni niemiecki burmistrz Kłodzka Johann Knüppel oraz jego zastępca Ruffert przekazali uroczyście władzę w mieście Dziubdzieli i Zarządowi Miejskiemu pod jego przewodnictwem. Został odwołany z funkcji 27 stycznia 1946 r. Zawdzięcza się mu zorganizowanie polskiej administracji w Kłodzku[5].

Jego odwołanie związane było z objęciem przez niego stanowiska starosty kłodzkiego, które miało miejsce dzień później, to jest 28 stycznia 1946 r. Funkcję tę sprawował niespełna przez kilka miesięcy, zostając odwołany 25 lipca tego samego roku, zasiadając jednocześnie w zarządzie powiatowym partii[6].

Pochowany na Cmentarzu Osobowickim.

Przypisy

edytuj
  1. Wyszukiwarka grobów we Wrocławiu.
  2. K. Marcinek, W. Prorok, Ziemia Kłodzka. Informator turystyczny, Fundacja Rozwoju Miasta i Ziemi Kłodzkiej, Kłodzko 1993, s. 12.
  3. A. Ropelewski, Pionierskie lato, Warszawa 1972, s. 49.
  4. A. Ropelewski, Pionierskie lato, Warszawa 1972, s. 51-54.
  5. A. Ropelewski, Pionierskie lato, Warszawa 1972, s. 72-75.
  6. Wykazy władców i władz. Okres po II wojnie światowej. Starostowie, oprac. S. Mróz, [w:] Kłodzko. Dzieje miasta, pod red. R. Gładkiewicza, Kłodzko 1998, s. 224.

Bibliografia

edytuj