Miasota

wieś na Białorusi

Miasota (biał. Мясата; ros. Мясота) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie mołodeckim, w sielsowiecie Miasota. Do 2015 centrum administracyjne sielsowietu Miasota[2].

Miasota
Мясата
Ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

mołodecki

Sielsowiet

Miasota

Populacja (2009)
• liczba ludności


328[1]

Nr kierunkowy

+375 1773

Kod pocztowy

222330

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Miasota”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Miasota”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Miasota”
Ziemia54°16′54,45″N 27°02′22,48″E/54,281792 27,039578

Znajdują się tu parafialna cerkiew prawosławna pw. św. Dymitra Sołuńskiego[3], a także przystanek kolejowy Miasota na linii MińskMołodeczno.

Historia

edytuj

Dawniej wspólną nazwą Miasota określano wieś, folwark i zaścianek szlachecki. Dobra miasockie należały do polskich rodów Zbaraskich, potem Ogińskich. W końcu XIX wieku wieś liczyła 228 mieszkańców, folwark – 20, a zaścianek – 11. Wieś magnacka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie mińskim województwa mińskiego[4]. W 1796 roku w miejscowości tej przyszedł na świat Tomasz Zan – polski poeta, badacz minerałów i przyrodnik[5]. Urodził się tam także i umarł polski krytyk literacki Aleksander Tyszyński (1811–1880).

W czasach zaborów wieś, folwark i zaścianek w gminie Krasnesioło, w powiecie wilejskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1865 roku należał do dóbr Świeczki, własność Kurowskich[6].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie wilejskim, od 1927 roku w powiecie mołodeczańskim, w gminie Kraśne.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało:

  • wieś – 569 osób, 6 było wyznania rzymskokatolickiego a 563 prawosławnego. Jednocześnie 6 mieszkańców zadeklarowało polską, 560 białoruską a 3 rosyjską przynależność narodową. Były tu 94 budynki mieszkalne[7]. W 1931 w 105 domach zamieszkiwało 590 osób[8].
  • folwark – 41 osób, 22 było wyznania rzymskokatolickiego a 19 prawosławnego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Było tu 6 budynków mieszkalnych[7]. W 1931 w 5 domach zamieszkiwało 57 osób[8].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Kraśnem. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Kraśnem i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Kraśnem[9].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[10][11]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[12].

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.

W 1796 roku w miejscowości tej przyszedł na świat Tomasz Zan – polski poeta, badacz minerałów i przyrodnik[5]. Urodził się tam także i umarł polski krytyk literacki Aleksander Tyszyński (1811–1880).

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy

edytuj
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. О переносе административного центра Мясотского сельсовета. pravo.by. [dostęp 2018-04-10]. (biał.).
  3. Приход храма Святого великомученика Димитрия Солунского д. Мясота. molod-eparchy.by. [dostęp 2021-03-09]. (ros.).
  4. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 90.
  5. a b Zan Tomasz, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2009-03-09].
  6. Miasota, wieś, powiat wilejski, gmina Krasnesioło, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 287.
  7. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 78.
  8. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 28.
  9. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1026.
  10. https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf.
  11. okupacja sowiecka ziem polskich, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-04-03].
  12. Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.

Linki zewnętrzne

edytuj