Miaplacidus

Miaplacidus
	β Carinae
	; Położenie gwiazdy w gwiazdozbiorze
	Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Kil
Rektascensja	09h 13m 11,977s
Deklinacja	-69° 43′ 01,95″
Paralaksa (π)	0,02882 ± 0,00011″
Odległość	113,17 ± 0,43 ly; 34,70 ± 0,13 pc
Wielkość obserwowana	1,67m
Rozmiar kątowy	0,00159
Ruch własny (RA)	−156,47 ± 0,14 mas/rok
Ruch własny (DEC)	108,95 ± 0,11 mas/rok
Prędkość radialna	−5,1 ± 2,3 km/s
	Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy	olbrzym
Typ widmowy	A1 III
Masa	3,0–3,1 M☉
Promień	5,83 R☉
Wielkość absolutna	−1,03m
Jasność	210 L☉
Okres obrotu	<2,1 d
Prędkość obrotu	>139 km/s
Wiek	350 mln lat
Temperatura	9100 K
	Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół	Centrum Galaktyki
Półoś wielka	8493 pc
Mimośród	0,1486
Alternatywne oznaczenia
	2MASS: J09131197-6943017
	Cordoba Durchmusterung: CD−69°600
	Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 348
	Boss General Catalogue: GC 12764
	Katalog Gliesego: GJ 339.2
	Katalog Henry’ego Drapera: HD 80007
	Katalog Hipparcosa: HIP 45238
	Katalog jasnych gwiazd: HR 3685
	SAO Star Catalog: SAO 250495
	CPD−69°1023

Miaplacidus (Beta Carinae, β Car) – druga co do jasności gwiazda w gwiazdozbiorze Kila (wielkość gwiazdowa: 1,67^m). Odległa od Słońca o około 113 lat świetlnych.

Nazwa

Gwiazda ta ma nazwę własną Miaplacidus, której znaczenie nie jest zupełnie jasne^[3]^[4]^[5]. Ma ona nowożytne pochodzenie. Może ona oznaczać „spokojne, łagodne wody” (gwiazda tworzy część Kila Okrętu Argo), ale tylko rdzeń placidus jest pewny^[3]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2016 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Miaplacidus dla określenia tej gwiazdy^[6].

Charakterystyka

Jest to olbrzym o wielkości absolutnej równej −1,01^m. Należy do typu widmowego A1 III^[1]. Temperatura jego powierzchni to około 9100 K. Jest to gwiazda 210 razy jaśniejsza od Słońca i trzykrotnie masywniejsza od niego. Na podstawie pomiaru rozmiaru kątowego promień Miaplacidusa ocenia się na 5,83 promienia Słońca. Nie otacza go dysk pyłowy, częsty u gwiazd tego typu widmowego. Gwiazda ma około 350 milionów lat i jej jądro obecnie tworzy niemal wyłącznie hel. Synteza helu w węgiel rozpocznie się za około 2,5 miliona lat, a gwiazda stanie się czerwonym olbrzymem^[3].

Gwiazda ta jest niewidoczna z szerokości geograficznych powyżej 20° N, w tym z całego terenu Polski^[3].

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Miaplacidus w bazie SIMBAD (ang.)
↑ ^a ^b ^c ^d Anderson E., Francis C: HIP 45238. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2017-12-18]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Jim Kaler: Miaplacidus. STARS. [dostęp 2017-01-17]. (ang.).
↑ Argo Navis. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 72. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
↑ Carina, the keel. W: Ian Ridpath: Star Tales. James Clarke & Co., 1988. ISBN 978-0-7188-2695-6.
↑ Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2017-11-19. [dostęp 2017-12-18].

[simbad-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Miaplacidus w bazie SIMBAD (ang.)

[xhip-2] Anderson E., Francis C: HIP 45238. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2017-12-18]. (ang.).

[kaler-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Jim Kaler: Miaplacidus. STARS. [dostęp 2017-01-17]. (ang.).

[allen-4] Argo Navis. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 72. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).

[ridpath-5] Carina, the keel. W: Ian Ridpath: Star Tales. James Clarke & Co., 1988. ISBN 978-0-7188-2695-6.

[iau-6] Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2017-11-19. [dostęp 2017-12-18].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]