Mewa polarna

Mewa polarna
	Larus glaucoides
	B. Meyer, 1822
	; Przedstawiciel podgatunku kumlieni w szacie godowej
	; Osobnik prawdopodobnie pierwszoroczny w szacie zimowej
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	siewkowe
Podrząd	mewowce
Rodzina	mewowate
Podrodzina	mewy
Rodzaj	Larus
Gatunek	mewa polarna
Synonimy
	Larus Leucopterus Vieillot, 1820; Larus kumlieni Brewster, 1883; Larus thayeri W.S. Brooks, 1915;
	Larus Leucopterus Vieillot, 1820; Larus kumlieni Brewster, 1883; Larus thayeri W.S. Brooks, 1915;
Podgatunki
	L. g. thayeri W.S. Brooks, 1915; L. g. glaucoides B. Meyer, 1822; L. g. kumlieni Brewster, 1883;
	L. g. thayeri W.S. Brooks, 1915; L. g. glaucoides B. Meyer, 1822; L. g. kumlieni Brewster, 1883;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	; obszary lęgowe przeloty zimowiska zimowiska (rzadko)
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mewa polarna^[4] (Larus glaucoides) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny mewowatych (Laridae), zamieszkujący Amerykę Północną, zimą także Europę. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Podgatunki i zasięg występowania

Mewa polarna zamieszkuje w zależności od podgatunku:

mewa arktyczna^[4] (L. glaucoides thayeri) – północna Kanada od Wyspy Banksa na wschód do północnej części Zatoki Hudsona i Ziemi Baffina (na wschód do okolic Home Bay), na północ przez Wyspę Ellesmere’a do zachodniej Grenlandii (w pobliżu Qaanaaq). Zimuje na wybrzeżu Pacyfiku od południowo-zachodniej Kanady (Kolumbia Brytyjska) do północno-zachodniego Meksyku (Kalifornia Dolna); regularnie, ale niezbyt powszechnie pojawia się w regionie Wielkich Jezior^[5]. Systematyka tego taksonu przez wiele lat była sporna, przez niektórych badaczy był klasyfikowany jako podgatunek mewy srebrzystej (L. argentatus), inni uznawali go za osobny gatunek^[4]^[5]^[6].
mewa polarna^[4] (L. glaucoides glaucoides) – Grenlandia. Zimuje na północnym Atlantyku, w tym na wybrzeżach północno-zachodniej Europy^[7]. Do Polski zalatuje sporadycznie (do 2013 stwierdzona 41 razy^[8]).
mewa śnieżna^[4] (L. glaucoides kumlieni) – północno-wschodnia Kanada^[6]. Zimuje od południowo-wschodniej Kanady (Labrador) na południe po wschodnią część Wielkich Jezior i wschodnie wybrzeża USA (po Wirginię)^[7].

Morfologia

Wygląd: Wyraźny jedynie dymorfizm wiekowy. Dorosłe ptaki białe, o bladopopielatym grzbiecie i skrzydłach. Końce skrzydeł również białe. Dziób żółty z czerwoną plamką, nogi różowe. Od mewy bladej (Larus hyperboreus) różni się delikatniejszym dziobem i czerwoną obrączką wokół oka w okresie godowym. Osobniki młodociane w pierwszym roku szarobrązowe z ciemnymi plamkami, nogi różowe, dziób do połowy czarny, o różowej nasadzie. Szatę ostateczną osiągają w 4. roku życia.
Wymiary średnie: długość ciała ok. 50–66 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 115–140 cm
masa ciała ok. 820–1100 g

Ekologia i zachowanie

Biotop: Morskie wybrzeża, zapuszczając się niekiedy kilka kilometrów w głąb lądu. Zimuje na pełnym morzu, rzadziej nad brzegami rzek i jezior.

Jaja z kolekcji muzealnej

Gniazdo: Na klifie, tworzy niewielkie kolonie.
Jaja: W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając 1–3 szarobrązowawych jaj pokrytych ciemnymi cętkami.
Wysiadywanie: Jaja wysiadywane są przez okres 28–30 dni przez obydwoje rodziców.
Pisklęta: Pierzą się w wieku 35–40 dni.
Pożywienie: Wszystkożerna. Poza bezkręgowcami i drobnymi kręgowcami, zarówno lądowymi jak i wodnymi, pożera również odpadki, a także rośliny.

Status i ochrona

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje mewę polarną za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Całkowitą liczebność populacji szacuje się na około 100–500 tysięcy osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny^[3].

W Polsce objęta ścisłą ochroną gatunkową^[9].

Zobacz też

ptaki Polski

Przypisy

↑ Larus glaucoides, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c D. Lepage: Iceland Gull Larus glaucoides. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2023-02-18]. (ang.).
↑ ^a ^b Larus glaucoides, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Larinae Rafinesque, 1815 - mewy (wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-04-30].
↑ ^a ^b J. Burger, M. Gochfeld, M. & E.F.J. Garcia: Thayer's Gull (Larus thayeri). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2017. [dostęp 2017-08-11]. (ang.).
↑ ^a ^b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-02-18]. (ang.).
↑ ^a ^b N. Bouglouan: Iceland Gull. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-04-30]. (ang.).
↑ Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Raporty. Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2013. „Ornis Polonica”. 55, s. 181–218, 2014.
↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).

Linki zewnętrzne

Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Larus glaucoides, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[avibase-2] D. Lepage: Iceland Gull Larus glaucoides. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2023-02-18]. (ang.).

[iucn-3] Larus glaucoides, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Mielczarek&Kuziemko-4] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Larinae Rafinesque, 1815 - mewy (wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-04-30].

[hbwalive-5] J. Burger, M. Gochfeld, M. & E.F.J. Garcia: Thayer's Gull (Larus thayeri). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2017. [dostęp 2017-08-11]. (ang.).

[ioc-6] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-02-18]. (ang.).

[oiseaux-7] N. Bouglouan: Iceland Gull. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-04-30]. (ang.).

[kf2013-8] Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Raporty. Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2013. „Ornis Polonica”. 55, s. 181–218, 2014.

[9] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).

[4]

[1]

[2]

[3]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]