Medal Mariana Smoluchowskiego

polska nagroda fizyczna

Medal Mariana Smoluchowskiego – najwyższa nagroda przyznawana przez Polskie Towarzystwo Fizyczne za osiągnięcia w fizyce, w tym astrofizyce i astronomii, od 1965 roku i w różnych odstępach czasowych. Większość laureatów to Polacy, choć wyróżniano też obcokrajowców.

Medal Mariana Smoluchowskiego

Charakterystyka

edytuj

Reguły i tradycje przyznawania

edytuj

Medal ten jest najwyższym odznaczeniem Polskiego Towarzystwa Fizycznego, ustanowionym na cześć Mariana Smoluchowskiego. Przyznawany jest osobom, których prace przyczyniły się w sposób wybitny do rozwoju co najmniej jednej z dziedzin fizyki oraz za zasługi dla rozwoju fizyki w Polsce, bez względu na stopień, tytuł naukowy, miejsce pracy i przynależność państwową nagrodzonego. Może być przyznawany za pracę ogłoszoną drukiem lub za całokształt dorobku naukowego.

Medal jest przyznawany przez Komisję Nagród i Odznaczeń PTF nie częściej niż raz do roku. Do 2023 roku nagrody w dwunastu różnych latach nie przyznano[a], a nagrody za lata 2003 i 2004 połączono. Do 2021 roku dwukrotnie zdarzyło się, że w jednym roku nagrodę dostała więcej niż jedna osoba (1969 i 1970), nie licząc wspomnianego połączenia 2003 i 2004. Do 2023 roku medalistów ze wszystkich lat było łącznie 46.

Medal a inne nagrody

edytuj

W gronie laureatów Medalu znaleźli się też nobliści; do 2021 roku były trzy takie przypadki:

Inni wybitni laureaci związani z zagranicą to Gieorgij Florow (1974), Victor Weisskopf (1977) i Arnold Wolfendale (1992).

Laureaci Medalu otrzymywali też porównywalnie prestiżową Nagrodę FNP, czasem zwaną „polskim noblem”; do 2023 roku było osiem takich przypadków[b]:

Wyróżnieni[1]

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Laureaci Medalu Mariana Smoluchowskiego.
  1. 1966–1967, 1971, 1978, 1995–1996, 2006, 2014, 2016, 2018, 2020 i 2022.
  2. Trautman i Barnaś to jedyne przypadki otrzymania najpierw Medalu Smoluchowskiego, a potem Nagrody FNP.

Przypisy

edytuj