Max Julen

szwajcarski narciarz alpejczyk

Max Julen (ur. 15 marca 1961 w Zermatt) – szwajcarski narciarz alpejski, mistrz olimpijski.

Max Julen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 marca 1961
Zermatt

Klub

Skiclub Zermatt

Wzrost

170 cm

Pierwsze punkty w PŚ

9.01 1982, Morzine
(13. miejsce – gigant)

Pierwsze podium w PŚ

19.01 1982, Adelboden (3. miejsce – gigant)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Igrzyska olimpijskie
złoto Sarajewo 1984 narciarstwo alpejskie
(slalom gigant)
Puchar Świata (Gigant)
2. miejsce
1982/1983

Kariera

edytuj

Największy sukces w karierze Max Julen osiągnął w 1984 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Sarajewie wywalczył złoty medal w slalomie gigancie. W zawodach wyprzedził na podium Jure Franko z Jugosławii oraz Andreasa Wenzela z Liechtensteinu. Szwajcar prowadził już po pierwszym przejeździe, z przewagą 0,10 sekundy nad Wenzelem. W drugim przejeździe uzyskał drugi wynik, co dało mu jednak najlepszy czas łączny i zwycięstwo z przewagą 0,23 sekundy nad Franko. Na tych samych igrzyskach wystartował także w slalomie, jednak nie zdołał ukończyć rywalizacji. Były to jego jedyne starty olimpijskie. Wystartował także na mistrzostwach świata w Bormio w 1985 roku, gdzie był dziesiąty w gigancie, a rywalizacji w slalomie ponownie nie ukończył.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował w 1981 roku. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 9 stycznia 1982 roku w Morzine, zajmując trzynaste miejsce w gigancie. Już dziesięć dni później w Adelboden po raz pierwszy stanął na podium, zajmując trzecie miejsce w tej samej konkurencji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Szwed Ingemar Stenmark oraz Phil Mahre z USA. Swoje jedyne zwycięstwo w zawodach tego cyklu odniósł 12 grudnia 1983 roku w Les Diablerets, zwyciężając w gigancie. Łącznie jedenaście razy plasował się w najlepszej trójce, po raz ostatni 10 marca 1985 roku w Aspen, gdzie był trzeci w swej koronnej konkurencji. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1982/1983, kiedy to zajął ósme miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji giganta był drugi za Philem Mahre. W klasyfikacji giganta był też między innymi siódmy w sezonie 1983/1984 i ósmy rok później.

W 1983 roku wywalczył swój jedyny tytuł mistrza Szwajcarii, zwyciężając w gigancie. W 1986 roku zakończył karierę. Otworzył później hotel w rodzinnym Zermatt. Od 1987 roku prowadzi sklep sportowy, założony przez jego ojca. Jest żonaty, ma trójkę dzieci[1].

Osiągnięcia

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
1.  14 lutego 1984   Sarajewo Gigant 2:41,18 min - -
DNF 19 lutego 1984   Sarajewo Slalom 1:39,41 min -   Phil Mahre
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
13. 3 lutego 1982   Schladming Gigant 2:38,80 min +2,71 s   Steve Mahre
10. 7 lutego 1985   Bormio Gigant 2:28,90 min +2,81 s   Markus Wasmeier
DNF 10 lutego 1985   Bormio Slalom 1:38,82 min -   Jonas Nilsson

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium

edytuj
  1.   Adelboden19 stycznia 1982 (gigant) – 3. miejsce
  2.   Adelboden11 stycznia 1983 (gigant) – 2. miejsce
  3.   Kranjska Gora29 stycznia 1983 (gigant) – 2. miejsce
  4.   Les Diablerets12 grudnia 1983 (gigant) – 1. miejsce
  5.   Todtnau13 lutego 1983 (gigant) – 2. miejsce
  6.   Gällivare26 lutego 1983 (gigant) – 2. miejsce
  7.   Vail8 marca 1983 (gigant) – 3. miejsce
  8.   Furano19 marca 1983 (gigant) – 2. miejsce
  9.   Sestriere11 grudnia 1984 (gigant) – 3. miejsce
  10.   Madonna di Campiglio17 grudnia 1984 (kombinacja) – 3. miejsce
  11.   Aspen10 marca 1985 (gigant) – 3. miejsce

Bibliografia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Julen Sport: History. julensport.ch. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-23)]. (ang.).