Mateiu Ion Caragiale
Mateiu Ion Caragiale (ur. 25 marca 1885 w Bukareszcie - zm. 17 stycznia 1936 w Bukareszcie) – rumuński prozaik i poeta; nieślubny syn Iona Luki Caragiale.
Data i miejsce urodzenia |
25 marca 1885 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
17 stycznia 1936 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Ważne dzieła | |
Fanfaroni ze Starego Dworu (1929) |
Życie
edytujOd 1903 roku studiował prawo na Uniwersytecie Bukareszteńskim oraz w Berlinie (gdzie przebywał na emigracji jego ojciec), lecz nauk nie dokończył. W latach 1912–1914 pracował jako kierownik sekretariatu na rumuńskim ministerstwie prac publicznych, w okresie 1919-1921 jako dyrektor wydziału prasy zagranicznej na ministerstwie spraw wewnętrznych. Oprócz pracy w sektorze publicznym poświęcał się tylko literaturze a na końcu życia również heraldyce.
Twórczość
edytujW młodości publikował w czasopismach parnasistyczne wiersze ewokujące średniowiecze i jego fikcyjnych bohaterów (tom Pajere, rum. Orlice, wydany pośmiertnie w 1936 r.). W prozie jest najwyraźniejszym przedstawicielem rumuńskiej dekadencji literackiej oraz fin de siècle. Jej manifestem stała się nowela Remember (1924), której akcja toczy się w kosmopolitycznym środowisku Berlina. Główną postacią noweli jest ekstrawagancki dandys, cierpiący za sprawą wewnętrznego, głębokiego poczucia chaosu. W najsłynniejszej swojej powieści Fanfaroni ze Starego Dworu (1929) Mateiu Caragiale łączy otoczoną przez siebie kultem estetykę z zamiłowaniem do bałkańskiego kolorytu i argotycznego słownictwa. Wyraża nostalgiczny podziw i tęsknotę za starą arystokracją rumuńską, zarazem wszak realistycznie oraz z pewnymi elementami groteski prezentuje atmosferę Bukaresztu na początku XX wieku. Druga powieść z planowanej "bałkańskiej trylogii" Sub pecetea tainei (Pod pieczęcią tajemnicy, publikowana w czasopismach w latach 1930–1933), została niedokończona[1].
Dzieła
edytuj- 1924 - Remember (nowela, Bukareszt: Editura "Cultura Națională").
- 1929 - Fanfaroni ze Starego Dworu (Craii de Cuertea Veche, powieść, Bukareszt: Editura "Cartea Românească").
- 1936 - Pajere (Orlice, tom wierszy, Bukareszt: Editura "Cultura Națională").
- 1936 - Opere (dzieła, Bukareszt: Fundația pentru Literatură și Artă "Regele Carol II").
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Libuše Valentová: Mateiu Caragiale, w: Slovník rumunských spisovatelů (Praga: Nakladatelství Libri, 2001; strona 72).
Bibliografia
edytuj- Cioculescu, Şerban: Caragialiana, (Bukareszt: Editura Eminescu, 1974).
- Perpessicius: "Prefaţă" oraz "Tabel cronologic", w: Mateiu Caragiale, Craii de Curtea-Veche (Bukareszt: Editura pentru Literatură, 1965, strony V-XXIII).
- Valentová, Libuše: Mateiu Caragiale, w: Slovník rumunských spisovatelů (Praga: Nakladatelství Libri, 2001; strona 72).
- Vianu, Tudor: Scriitori români, tom III (Bukareszt: Editura Minerva, 1971).