Massalscy herbu własnego

Massalscy, czasem Masalscy lub Mosalscy^[1] – ród książęcy pochodzenia ruskiego, którego jedna linia miała charakter magnacki, pieczętujący się herbem własnym Massalski, a wywodzący się od książąt Karaczewskich, czernichowskiej gałęzi dynastii Rurykowiczów^[2]^[3]. W połowie XIV w. (ok. roku 1355) książę Czernichowski, Światosław Karaczewski, wydzielił synowi Jurijowi (Jerzemu) w samodzielne władanie północno-wschodnią część swojego księstwa (pomiędzy rzekami Oką, Ugrą i Desną). Jurij obrał za swoją siedzibę gród Masalsk i od jego nazwy przyjął dla siebie nazwisko Massalski. Ziemie te położone pomiędzy Wielkim Księstwem Litewskim i rosnącym w siłę księstwem Moskiewskim były terenem ciągłych najazdów i walk. Na początku XV w. (1408 r.) Masalsk został przyłączony do W.K. Litewskiego ale już w 1492 r. definitywnie zaanektowany został przez Księstwo Moskiewskie i do dzisiaj znajduje się we władaniu jego następców. W wyniku tych walk i zmian politycznych część potomków kniazia (księcia) Jurija Massalskiego przeniosła się na ziemie WK Litewskiego, część pozostała na terenie Księstwa Moskiewskiego.^[4]. Massalscy żyją do dnia dzisiejszego, reprezentowani są w Związku Szlachty Polskiej.

Herby rodziny Massalskich - oprawa księgi z 1892 r.
Herby rodziny Massalskich - ilustracja z księgi z 1892 r.
Herby rodziny Massalskich - ilustracja z księgi z 1892 r.
Herby rodziny Massalskich - ilustracja z księgi z 1892 r.

Członkowie rodu

Michał Józef Massalski – kniaź, hetman wielki litewski.
Andrzej Massalski - wojewoda miński i brzeski
Ignacy Jakub Massalski – kniaź, biskup wileński.
Bohusz Massalski – kniaź, założyciel linii wołkowyskiej rodziny Massalskich.
Piotr Bohuszewic Massalski – kniaź, starosta borysowski, syn Bohusza Massalskiego.
Piotr Weryha Massalski (zm. 1561) – kniaź, syn Bohusza Massalskiego.
Józef Adrian Massalski – podskarbi nadworny litewski
Wandalin Kazimierz Massalski – polski lekarz

Genealogia

Herbarz ZSzP

Przypisy

↑ Wolff 1895 ↓, s. 231.
↑ I. Lipiński, Massalscy – linia wołkowyska od XVI do początku XIX wieku, „Genealogia. Studia i materiały historyczne”, t. 11, Poznań – Wrocław 1999, s. 21.
↑ Tomasz Lenczewski, Genealogie rodów utytułowanych w Polsce, t. 1, Warszawa 1996-1997, s. 54-66, fot. 10-13.
↑ K. Massalski, H. Massalski, Masalsk. Powrót po ponad 650 latach, "Verbum Nobile" 2013, nr 18, s. 38

Bibliografia

JózefJ. Wolff JózefJ., Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku, Warszawa: Gebethner i Wolff, 1895, s. 698 .

[CITEREFWolff1895231-1] Wolff 1895 ↓, s. 231.

[2] I. Lipiński, Massalscy – linia wołkowyska od XVI do początku XIX wieku, „Genealogia. Studia i materiały historyczne”, t. 11, Poznań – Wrocław 1999, s. 21.

[3] Tomasz Lenczewski, Genealogie rodów utytułowanych w Polsce, t. 1, Warszawa 1996-1997, s. 54-66, fot. 10-13.

[4] K. Massalski, H. Massalski, Masalsk. Powrót po ponad 650 latach, "Verbum Nobile" 2013, nr 18, s. 38

[1]

[2]

[3]

[4]