Masashi Abe

japoński narciarz (kombinacja norweska)

Masashi Abe (jap. 阿部雅司 Abe Masashi) (ur. 13 sierpnia 1965 w Obirze[1]) – japoński narciarz klasyczny specjalizujący się w kombinacji norweskiej, złoty medalista olimpijski i trzykrotny medalista mistrzostw świata.

Masashi Abe
阿部雅司
Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1965
Obira

Klub

Tokyo Biso

Wzrost

175 cm

Debiut w PŚ

2.03 1985, Lahti
(29. miejsce – Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

27.02 1987, Lahti
(7. miejsce – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

12.03 1991, Sankt Moritz (2. miejsce – Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia
Igrzyska olimpijskie
złoto Lillehammer 1994 kombinacja norweska
(sztafeta)
Mistrzostwa świata
złoto Falun 1993 sztafeta
złoto Thunder Bay 1995 sztafeta
brąz Val di Fiemme 1991 sztafeta

Kariera

edytuj

W Pucharze Świata Masashi Abe zadebiutował 2 marca 1985 roku w Lahti, gdzie zajął 29. miejsce w zawodach metodą Gundersena. W sezonie 1984/1985 wystąpił jeszcze jeden raz, ale także nie zdobył punktów (w sezonach 1993/1994-2001/2002 obowiązywała inna punktacja Pucharu Świata) i nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. Pierwsze pucharowe punkty zdobył blisko dwa lata po swoim debiucie - 27 lutego 1987 roku, kiedy w Lahti był siódmy w Gundersenie. W sezonie 1986/1987 punktował jeszcze raz - 6 marca w Falun był szósty. Wyniki te pozwoliły mu zająć 20. miejsce w klasyfikacji generalnej. W 1987 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Oberstdorfie, gdzie wraz z kolegami z reprezentacji zajął dziewiąte miejsce w sztafecie.

Abe był członkiem reprezentacji Japonii na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku, ale nie osiągnął tam sukcesów. Indywidualny występ zakończył na 31. miejscu, a drużynowo Japończycy zajęli dziewiąte miejsce, tracąc do zwycięzców ponad osiem minut. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Lahti Japończyk już nie wystąpił. Słabo spisywał się także w rywalizacji pucharowej, poprawiając się dopiero w sezonie 1989/1990.

Przełom w karierze Masashiego nastąpił w sezonie 1990/1991. Czterokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce zawodów pucharowych, przy czym 12 marca 1991 roku w Sankt Moritz po raz pierwszy stanął na podium, zajmując drugie miejsce w Gundersenie. Został tym samym pierwszym reprezentantem Japonii, który stanął na podium zawodów Pucharu Świata. W klasyfikacji generalnej uplasował się na siódmej pozycji, co było najlepszym wynikiem wśród japońskich kombinatorów. Podczas mistrzostw świata w Val di Fiemme w 1991 roku zdobył swój pierwszy medal. W zawodach drużynowych Japończycy w składzie Reiichi Mikata, Masashi Abe i Kazuoki Kodama zdobyli brązowy medal. Po skokach zajmowali drugie miejsce, jednak na trasie biegu zostali wyprzedzeni przez Francuzów i ostatecznie zajęli trzecie miejsce za Austriakami i Francuzami. W konkursie indywidualnym spadł z trzeciego miejsca po skokach na jedenaste na mecie biegu.

Sezon 1991/1992 był jednym z najsłabszych w jego karierze. Na igrzyskach olimpijskich w Albertville, rozgrywanych w lutym 1992 roku wystąpił tylko w zawodach indywidualnych. Po skokach plasował się na 24. miejscu i przed biegiem tracił do lidera Klausa Ofnera z Austrii ponad trzy minuty. Na metę biegu przybiegł jednak jako trzydziesty, ze stratą ponad sześciu i pół minuty. W rywalizacji pucharowej punktował tylko raz – 21 grudnia 1991 roku w Courchevel był dziewiąty. W klasyfikacji generalnej zajął 28. miejsce.

Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1992/1993. W zawodach Pucharu Świata siedmiokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, trzykrotnie stając na podium: 19 grudnia 1992 roku w Sankt Moritz był trzeci, 8 stycznia w Schonach był drugi, a 5 marca 1993 roku w Lahti ponownie zajął trzecie miejsce. W klasyfikacji generalnej był czwarty, tracąc do trzeciego zawodnika, swego rodaka Takanoriego Kōno 18 punktów. W lutym 1993 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Falun, gdzie zdobył złoty medal w sztafecie. Japończycy w składzie: Takanori Kōno, Masashi Abe i Kenji Ogiwara zapewnili sobie zwycięstwo już na skoczni. Na mecie wyprzedzili Norwegów o ponad trzy i pół minuty, a trzecich Niemców o ponad osiem minut. Indywidualnie Masashi był drugi w konkursie skoków, ale w biegu spadł na piątą pozycję.

W zawodach pucharowych Abe startował do zakończenia sezonu 1994/1995, ale na podium już nie stanął. Najbliżej tego był 9 lutego 1995 roku, kiedy był czwarty podczas zawodów w Oslo. W tym czasie wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, gdzie zmagania indywidualne ukończył na dziesiątym miejscu. W zawodach drużynowych walka o złoto zakończyła się już na skoczni - Ogiwara, Abe i Kōno wyprzedzili Norwegów o ponad 60 punktów, co dało im przewagę ponad pięciu minut przed biegiem. Na trasie biegu Norwegowie odrobili zaledwie 18 sekund i tym samym Japończycy obronili tytuł zdobyty w Albertville dwa lata wcześniej. Trzecie miejsce przypadło Szwajcarom. Startował także rok później, podczas mistrzostw świata w Thunder Bay, gdzie w sztafecie ponownie wywalczył złoty medal. Tym razem obok niego w drużynie japońskiej wystąpili: Tsugiharu Ogiwara, Kenji Ogiwara i Takanori Kōno. Po raz kolejny reprezentanci Japonii byli najlepsi w skokach, co dało im dużą przewagę przed biegiem. Na mecie wyprzedzili Norwegów o blisko dwie minuty, a trzecich Szwajcarów o ponad pięć. Konkurs indywidualny zakończył na ósmej pozycji. Ostatni oficjalny występ zanotował 25 marca 1995 roku w Sapporo, gdzie zajął 16. miejsce w Gundersenie. W 1995 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
9. 24 lutego 1988   Calgary Sztafeta K-90/3 × 10 km[2] 1:20:46,0 +8:40,3   RFN
31. 28 lutego 1988   Calgary Gundersen K-90/15 km 38:16,8 +5:03,6   Hippolyt Kempf
30. 12 lutego 1992   Albertville Gundersen K-90/15 km 44:28,1 +6:40,4   Fabrice Guy
10. 19 lutego 1994   Lillehammer Gundersen K-90/15 km 39:07,9 +4:13,8   Fred Børre Lundberg
1.  24 lutego 1994   Lillehammer Sztafeta K-90/3 × 10 km[3] 1:22:51,8 - -
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
9. 14 lutego 1987   Oberstdorf Sztafeta K-90/3 × 10 km[4] 1261,94 -113,48   RFN
11. 7 lutego 1991   Val di Fiemme Gundersen K-90/15 km 41:00,6 +2:58,9   Fred Børre Lundberg
3.  8 lutego 1991   Val di Fiemme Sztafeta K-90/3 × 10 km[5] 1:21:22,5 +1.51,9   Austria
6. 18 lutego 1993   Falun Gundersen K-90/15 km 46:47,5 +3:14,6   Kenji Ogiwara
1.  19 lutego 1993   Falun Sztafeta K-90/3 × 10 km[6] 1:19:25,7 - -
8. 22 lutego 1995   Thunder Bay Gundersen K-90/15 km 41:16,9 +1:52,0   Fred Børre Lundberg
1.  10 marca 1995   Thunder Bay Sztafeta K-90/4 × 5 km[7] 56:20,2 - -

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium chronologicznie

edytuj
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 23 marca 1991   Sankt Moritz Gundersen K90/15 km ? 2. +6.3 s   Klaus Sulzenbacher
2. 19 grudnia 1992   Sankt Moritz Gundersen K90/15 km ? 3. +1:49.0 min   Kenji Ogiwara
3. 8 stycznia 1993   Schonach Gundersen K90/15 km ? 2. +1.0 s   Fred Børre Lundberg
4. 5 marca 1993   Lahti Gundersen K90/15 km ? 3. +37.1 s   Kenji Ogiwara

Przypisy

edytuj
  1. Olympedia – Masashi Abe [online], www.olympedia.org [dostęp 2023-06-20].
  2. Skład drużyny: Hideki Miyazaki, Masashi Abe, Kazuoki Kodama
  3. Skład drużyny: Takanori Kōno, Kenji Ogiwara, Masashi Abe
  4. Skład drużyny: Kazuoki Kodama, Masashi Abe, Hideki Miyazaki
  5. Skład drużyny: Reiichi Mikata, Masashi Abe, Kazuoki Kodama
  6. Skład drużyny: Takanori Kōno, Masashi Abe, Kenji Ogiwara
  7. Skład drużyny: Masashi Abe, Tsugiharu Ogiwara, Kenji Ogiwara, Takanori Kōno

Linki zewnętrzne

edytuj